Η επιχείρηση «Χαλβάς Δραπετσώνας Κοσμίδη-Γαβρίλη» έχει ιστορία που ξεκινά από την εγκατάσταση των Ελλήνων προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Παρά τις προκλήσεις, οι ιδρυτές δημιούργησαν ένα προϊόν που συνδυάζει παράδοση και ποιότητα, διατηρώντας πάντα έναν ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα βασισμένο στην ακεραιότητα και την αυθεντικότητα.
Μια επιχείρηση που παράλληλα τηρεί στο ακέραιο τη δέσμευση στο φιλανθρωπικό έργο, με δράσεις που στηρίζουν την κοινωνία και το όραμα για ένα βιώσιμο μέλλον.
Η Αικατερίνη Γαβρίλη στην όμορφη και γεμάτη αναμνήσεις συζήτησή μας αναλύει τις προκλήσεις που αντιμετώπισε η επιχείρηση στα πρώτα βήματά της, τον ρόλο της οικογενειακής κληρονομιάς και την ισορροπία μεταξύ παράδοσης και σύγχρονων απαιτήσεων.
Του Νεκτάριου Ντ. Χορμοβίτη
Οι πρώτες μέρες της επιχείρησής σας «αναδύθηκαν» μέσα από δυσκολίες, μέσα στους Ελληνες πρόσφυγες που προσπαθούσαν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους. Πώς διαμόρφωσαν αυτοί οι αγώνες την εταιρεία και ποιες ήταν οι σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετώπισαν εκείνη την εποχή;
Το προϊόν αυτό είναι συνυφασμένο με τα κύματα Ελλήνων προσφύγων από τα Παράλια της Μικράς Ασίας, στον Πειραιά, την Θεσσαλονίκη και τα νησιά. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους τα δικά μας αυτονόητα, ήταν όνειρα ζωής.
Σε μικρές πρόχειρες παράγκες και παραπήγματα αντιμετωπίζοντας θαρραλέα την εξαντλητική φτώχεια στην οποία τόσο απρόσμενα είχαν περιέλθει- ξεκίνησαν να δημιουργούν και να πουλούν τα προϊόντα τους, χτίζοντας παράλληλα με μεγάλη γενναιοδωρία ψυχής έναν νέο ολόκληρο πολιτισμό, στην διατροφή, τον αθλητισμό, την ενδυμασία, τα έθιμα και τόσα άλλα.
Στην αρχή λοιδορήθηκαν όπως κάθε τι καινούργιο, αλλά ξεπερνώντας ο κόσμος εδώ σταδιακά τις φοβίες του διαπίστωνε, ότι μόνο καλό είχε να πάρει από τους πρόσφυγες καθώς και οι ίδιοι ήταν και παραμένουν πολύ εγκάρδιοι και δοτικοί άνθρωποι, όπως είμαστε όλοι μας κάτω από τις άμυνες που χτίζουμε.
Η ανάληψη μιας ιστορικής οικογενειακής επιχείρησης δεν μπορεί να ήταν εύκολη υπόθεση, ειδικά όταν έπρεπε να εξισορροπήσετε την παράδοση με την ανάγκη για πρόοδο. Πώς ήταν να αναλάβετε αυτόν τον ρόλο και ποια εμπόδια έπρεπε να ξεπεράσετε κατά τη διάρκεια της μετάβασης;
Η ζωή ανοίγει και κλείνει κύκλους διαρκώς κι εγώ έχω δει σε αυτή την επιχείρηση πολλούς κύκλους να δημιουργούνται, άλλους να εδραιώνονται και άλλους να εξανεμίζονται στη φυσική φθορά του χρόνου.
Εχοντας μεγαλώσει από παιδί σε αυτό το χώρο, η ανάληψη της ευθύνης ενός ουσιαστικού για εμένα ρόλου, έφερε σαν δώρα κάποιες σκληρές εμπειρίες αλλά και πολλά διδάγματα σοφίας που δεν θα μπορούσα να αποκτήσω αλλιώς.
Οταν έχεις να διαχειριστείς πολλές και εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες, συχνά χρειάζεσαι την ευελιξία ενός ακροβάτη παράλληλα με το στιβαρό λόγο ενός έμπειρου επιχειρηματία που συνδιαλέγεται πάντα με γνώμονα το ανώτερο καλό όλων.
Η εποχή που ζούμε άλλωστε είναι από μόνη της, μια εποχή μετάβασης και ουδείς γνωρίζει πού θα μας οδηγήσει. Ακόμα και αυτοί που είναι βέβαιοι ότι γνωρίζουν καλά και έχουν τον έλεγχο μίας κατάστασης, αγνοούν μάλλον ότι τα σημαντικά σε αυτή τη ζωή είναι πέραν του δικού μας ελέγχου.
Ελπίζουμε ωστόσο, με πυξίδα τις αγνές προθέσεις και τις καλές πρώτες ύλες, να βγούμε σε έναν νέο πιο φωτεινό κόσμο, όπου η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα θα ανθίσει και πάλι, καρποφορώντας τα πλούσια δώρα της ελληνικής γης σε πολύ πιο ευνοϊκές συνθήκες εμπορίου από αυτές που βρισκόμαστε την τελευταία δεκαετία.
Καθώς οι επιχειρήσεις εκσυγχρονίζονται, στοχεύοντας στη μαζική αύξηση, καταφέρατε να διατηρήσετε το χειροποίητο χαρακτηριστικό του χαλβά και την ποιότητά του, τιμώντας την ιστορία του. Υπήρχαν στιγμές που βρεθήκατε σε δίλημμα ανάμεσα στο ιδιαίτερα δύσκολο δίπολο της ποσότητας έναντι της ποιότητας;
Πολλές φορές μας τέθηκε αυτό το δίλλημα, μα ούτε μία δεν διστάσαμε να το σκεφτούμε.
Ποτέ αυτή η επιχείρηση δεν θα έκανε κι ούτε θα κάνει συμβιβασμούς στην ποιότητα των πρώτων υλών αλλά και στη χειροποίητη διαδικασία παρασκευής.
Η μαζικότητα δεν συνάδει με την ταυτότητά μας που έχει σαν πυρήνα της την αυθεντικότητα. Η εκβιομηχανοποίηση της διαδικασίας άλλωστε, αντιτίθεται στις βασικές αρχές και αξίες μας, για ένα προϊόν που θα ωφελεί και θα ενισχύει τον ανθρώπινο οργανισμό.
Παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια οι επιχειρήσεις να μην σκέφτονται μακρόπνοα και να πορεύονται με έλλειψη οράματος αλλά και ταυτότητας. Πιστεύετε πως οι σύγχρονες επιχειρήσεις είναι εύκολο να χάσουν τον ανθρωποκεντρικό τους χαρακτήρα;
Οσο πίσω και αν κοιτάξουμε στην Ιστορία, οι οραματιστές ήταν πάντα η μειοψηφία, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον ανθρώπινο πολιτισμό να εξελιχθεί. Συνεχίζω να ελπίζω λοιπόν, παρ’ όλο που διαπιστώνω συχνά πως τείνουμε να γίνουμε μια μηχανιστική κοινωνία ευκολίας, όπου το καλύτερο είναι αυτό με το μικρότερο κόστος και την μεγαλύτερη δυνατή απήχηση, είτε σε δημοφιλία είτε σε καθαρό κέρδος.
Φυσικά ως επιχειρηματίες θα πρέπει να αναλογιζόμαστε τους αριθμούς και τα εμπορικά οφέλη. Συνυπολογίζοντας όμως την ευθύνη και τις μακροχρόνιες συνέπειες των επιλογών μας. Καλούμαστε από την ίδια την εποχή που διανύουμε, να είμαστε πολίτες με επίγνωση και υπευθυνότητα απέναντι στην κοινωνία.
Αναπόφευκτα λοιπόν από αυτή τη σχέση με τον συνάνθρωπο-καταναλωτή δεν θα πρέπει να μένει εκτός η διατήρηση της ποιότητας, η καλή υγεία του καθώς και πολιτιστικά στοιχεία παράδοσης που διαφυλάσσουν την ίδια την ταυτότητά μας.
Προσωπικά θεωρώ ύψιστο στόχο μια εγκάρδια και ανθρωποκεντρική προσέγγιση καθώς είμαστε όλοι άνθρωποι και έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον για να εξελισσόμαστε και να συλλειτουργούμε αποτελεσματικά και με ουσιαστικά οφέλη.
Ως κάποια που έχει ζήσει τις αλλαγές υπάρχει κάτι από τις παλιές μέρες της παρασκευής χαλβά που σας λείπει περισσότερο;
Ο κόσμος είναι πάντα εγκάρδιος και φιλικός μαζί μας, ωστόσο αναπολώ συχνά τις εποχές που όλα ήταν πιο απλά κι ο κόσμος ερχόταν ξέγνοιαστος και γεμάτος χαρά να πάρει δωράκια για το σπίτι αλλά και για τους αγαπημένους του.
Ηταν μια πιο αθώα και γενναιόδωρη εποχή, μεγαλύτερης αυθεντικότητας.
Ωστόσο πιστεύω ειλικρινά, πως κάθε εποχή έχει πολλά θετικά να μας προσφέρει, αρκεί να είμαστε ευέλικτοι και ευπροσάρμοστοι, σε έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει.
Η διεύθυνση μιας επιχείρησης σχεδόν εκατονταετίας συνεπάγεται ευθύνη απέναντι στο μέλλον. Πώς οραματίζεστε τα επόμενα βήματα της εταιρείας και ποια κληρονομιά ελπίζετε να κληροδοτήσετε;
Κάθε δημιουργικός άνθρωπος με όραμα, έχει βαθύτερους στόχους αλλά και γνώση της ευθύνης που αυτοί συνεπάγονται.
Τα βραχυχρόνια όνειρά μου είναι να δημιουργήσουμε διατροφικές επιλογές, συμβατές με τη σύγχρονη πραγματικότητα. Που όμως θα κρατούν αναλλοίωτο τον χαρακτήρα της παράδοσης στην ποιότητα και τις άριστες πρώτες ύλες!
Οσο για τα μακροχρόνια όνειρά μου, αυτά προτιμώ να τα εναποθέτω στον Θεό κι εκείνος θα με καθοδηγήσει στο καταλληλότερο μονοπάτι. Σε συνδυασμό πάντα και με την δική μου προσπάθεια, καθώς και όλης της ομάδας, η οποία στηρίζει με τον καθημερινό της μόχθο τον «Χαλβά Δραπετσώνας Κοσμίδη-Γαβρίλη». Στα χέρια και το μυαλό όλων αυτών των ανθρώπων που εργάζονται στην επιχείρησή μας, σκύβουμε με άπειρη ευγνωμοσύνη και σεβασμό.
Συμπερασματικά και σαν κληροδότημα στις επόμενες γενιές, θα ήθελα να εδραιωθούν τροφές που χάθηκαν για λίγο στη λήθη του χρόνου. Τροφές οι οποίες ισχυροποιούν τον ανθρώπινο οργανισμό απέναντι στις υψηλές απαιτήσεις της σύγχρονης καθημερινότητας.
Θα ήμουν ιδιαιτέρως ευτυχής να βλέπω γύρω μου ανθρώπους ψυχικά και σωματικά υγιείς, που θα χαμογελούν με τα μάτια και την καρδιά τους.
Σας ευχαριστώ ειλικρινά για τις ιδιαίτερα εμπνευσμένες ερωτήσεις σας.
