Φαγητά απλά, κλασικά, της θαλπωρής. Μοσχαράκι κοκκινιστό, λαχανοντολμάδες, όσπρια, σούπες, λαδερά. Τέτοια φαγητά έχουμε συνηθίσει να τρώμε ή στο σπίτι ή σε μαγαζιά πιο αφτιασίδωτα – κάποιες ταβέρνες και μαγειρεία ταπεινά, που δεν συνιστούν ακριβώς έξοδο, αλλά περισσότερο έχουν ως αποστολή να καλύψουν την ανάγκη της μεσημεριανής διατροφής. Υπάρχει όμως και μια άλλη, μικρή ομολογουμένως, κατηγορία, τα «αστικά μαγειρεία» που απέμειναν στην Αθήνα, όπου τα φαγητά σερβίρονται πάνω σε λευκά τραπεζομάντηλα και τα κρασιά σε ψηλά ποτήρια. Και όλα αυτά με την έξτρα φροντίδα που σε κάνει να θυμάσαι την πρώτη σημασία του «ρεστοράν» που αποκαθιστά και θεραπεύει.
Φιλίππου
 |
 |
«Το μαγαζί γεννήθηκε από τη φακή και τη φασολάδα και η φακή και η φασολάδα παραμένουν τα πιο δυνατά του πιάτα» λέει η Πατρίσια Φιλίππου, ιδιοκτήτρια του μαγαζιού που κρατάει από το 1923. Οι γεύσεις είναι απλές, καθαρές και η φροντίδα έκδηλη σε κάθε πιάτο, από τα λαδερά και τις σούπες μέχρι το παστίτσιο και τον μουσακά. Για πολλούς από τους θαμώνες εδώ είναι το σπίτι τους και δεν είναι καθόλου σπάνιο, δίπλα στις παρέες που απολαμβάνουν την κοτόσουπά τους, την κότα μιλανέζα, την ψαρόσουπα ή το κοκκινιστό μοσχαράκι, άλλοι να πιάνουν μονά τραπέζια και να απλώνουν την εφημερίδα τους στα λευκά, κολλαριστά τραπεζομάντιλα. Φέτος κλείνει ένας αιώνας από τότε που ο Κωνσταντίνος Φιλίππου, από το Διχώρι στα Βαρδούσια, άνοιξε ένα παγοπωλείο-καρβουνιάρικο στις πλαγιές του Λυκαβηττού. Αργότερα το μαγαζί μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση λειτουργώντας, αρχικά, ως κρασοπουλειό με κεφτεδάκια και μεζέδες και έπειτα, από τα τέλη της δεκαετίας του ‘60, με τη σημερινή του μορφή, σερβίροντας φαγητά της κατσαρόλας, λαδερά, αυγολεμονάτα. Η ατμόσφαιρα παραμένει πάντα ζεστή, φιλική, περιποιητική.
Ξενοκράτους 19, Κολωνάκι, Τ/ 210-72.16.390
Fatsio
 |
 |
Καθησυχαστικά ίδιο, τόσο σε γεύση όσο και σε εμφάνιση από τότε που ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης και ολόκληρος ο καλλιτεχνικός κόσμος της πρωτεύουσας το είχε για στέκι του παραμένει το Fatsio. Η ιστορία του ξεκινά από την Κωνσταντινούπολη. «Ο προπάππους μου είχε εκεί ένα ουζερί. Όταν εκείνος έφυγε από τη ζωή, το ανέλαβε ο παππούς μου, ο Κωνσταντίνος, και το μετέτρεψε σε εστιατόριο πολυτελείας, δυτικού τύπου» λέει ο σημερινός ιδιοκτήτης, Κώστας Φάτσιο. Το ’63 η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα και τρία χρόνια αργότερα έστησε το εστιατόριό της στο Παγκράτι. Η διακόσμηση μένει ίδια από τότε –από τα ζωγραφισμένα ταβάνια και τα πορτατίφ στα τραπέζια μέχρι τις απλίκες και τα ξύλινα τρόλεϊ– ενώ στη βιτρίνα που θαμπώνει από τους υδρατμούς θα βρεις ιμάμ μπαϊλντί, κοτόπουλο φούρνου με πατάτες, λαχανοντολμάδες με ρύζι, κουκουνάρι και σταφίδα, μουσακά κ.α. Για το τέλος, ρυζόγαλο φούρνου, κρέμα αμυγδάλου, σεκέρ παρέ.
Ευφρονίου 5, Παγκράτι, Τ/ 210-72.17.421
Βλάσσης
 |
 |
Ένα εστιατόριο όπου ο κόσμος μπορεί και ευχαριστιέται καλό, σπιτικό, ελληνικό φαγητό. Αυτό έψαχνε ο Βλάσσης Παπαγιαννόπουλος και, αφού είδε και απόειδε, αποφάσισε να το φτιάξει μόνος του. Στα σαράντα χρόνια που ακολούθησαν ο «Βλάσσης» άλλαξε πολλές διευθύνσεις πριν καταλήξει στο σημερινό του πόστο στα Ιλίσια, με το ψηλοτάβανο καθιστικό και τους πίνακες που καλύπτουν τους τοίχους μέχρι πάνω. Οικογένειες, ζευγάρια, εργένηδες βρίσκουν εδώ καταφύγιο. Καλοφτιαγμένο, ειλικρινές φαγητό και σέρβις έμπειρο, ευγενικό – όλο το πακέτο που χρειάζεσαι για να στυλωθείς και να ανασυγκροτηθείς. Το μενού έχει ποικιλία: από σοφρίτο και παστιτσάδα μέχρι φρυγαδέλια, φανταστικούς λαχανοντολμάδες και επικά λαδερά που ακολουθούν τις εποχές, από σελινόριζα ή αγκινάρες αλά πολίτα μέχρι κουνουπίδι γιαχνί, λαχανόρυζο, σπανακόρυζο, αρακά, ακόμα και κολοκυθοκορφάδες.
Μαιάνδρου 15, Ιλίσια, Τ/210-72.56.335
