Στο βυθό της θάλασσας σε βάθος μεταξύ 10 και 50 μέτρων παλαιώνονται ποσότητες με εξαιρετικά ελληνικά κρασιά, φέρνοντας στην επιφάνεια εκτός από …μυστήρια και προστιθέμενη αξία στο τελικό προϊόν.
Μπορεί οι ποσότητες που έχουν παλαιωθεί μέχρι σήμερα να είναι περιορισμένες, είναι όμως, ξεχωριστές. Μια ιδιαιτερότητα, που έχει ενισχυθεί τόσο από το συναρπαστική εικόνα, που κρύβει ένας βυθός αλλά και από την μοναδικότητα των χαρακτηριστικών του ελληνικού αμπελώνα.
Η σταθερή θερμοκρασία σε συνδυασμό με την έλλειψη οξυγόνου στο βάθος που τοποθετούνται τα μπουκάλια, δημιουργούν ένα ιδανικό περιβάλλον για παλαίωση του κρασιού, αναδεικνύοντας μέσω του τρόπου αυτού, τα εξαιρετικά, ιδιαίτερα αλλά και μοναδικά ποιοτικά χαρακτηριστικά του ελληνικού κρασιού. Ακόμα και η όψη της η φιάλη, έχοντας συγκεντρώσει γύρω της οργανισμούς του βυθού, αποκτά πέρα από το περιεχόμενο, μια ιδιαίτερη ομορφιά, κουβαλώντας μύθους και μυστήρια.
Διαφορετικά …γευστικά
Αν και η παλαίωση με αυτόν τον τρόπο κοστίζει, με τις απώλειες σε μπουκάλια να είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα, παρόλα αυτά έχει αναπτυχθεί διεθνώς.
Το έναυσμα δόθηκε από τα κρασιά που έχουν βρεθεί και ανασυρθεί από ναυάγια, τα οποία σύμφωνα με όσους τα έχουν δοκιμάσει – χωρίς όμως να μπορούν να το περιγράψουν ακριβώς – είναι διαφορετικά …γευστικό.
Η πρακτική της υποθαλάσσιας παλαίωσης οίνων δεν είναι κάτι καινούργιο. Συναντάται ακόμα και από την αρχαιότητα με αναφορές για «κρασί που ωριμάζει στη θάλασσα» αλλά και για «σταφύλια που είχαν αποθηκευτεί σε κιούπια σε βάθος έντεκα μέτρων στη θάλασσα με στόχο να ωριμάσουν».
Σήμερα, η τεχνική αυτή έχει «ζωή» περίπου 15 χρόνια, με τους οινοποιούς σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, να βυθίζουν μπουκάλια κρασιού στο βυθό της θάλασσας, περιμένοντας καρτερικά να παλιώσουν έως και 5 χρόνια. 
Πολλές αποχρώσεις
«Το κρασί έχει πολλές αποχρώσεις και προσεγγίζεται με διάφορους τρόπους από τους οινοποιούς», μας λέει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου Δρ. Ιωάννης Βογιατζής, επισημαίνοντας ότι τα συστατικά, το άρωμα και η γεύση του κρασιού που παλιώνει στο βυθό της θάλασσας, διαφοροποιείται, απ’ αυτό που παλιώνει με τον κλασικό τρόπο σε ένα υπόγειο κελάρι.
«Αυτό είναι και που κεντρίζει και το ενδιαφέρον στον καταναλωτή, ο οποίος δοκιμάζει διάφορους τύπους κρασιών», συμπληρώνει, εξηγώντας ότι αυτή η μέθοδος παλαίωσης «δημιουργεί και έναν μύθο γύρω από το συγκεκριμένο κρασί. Συναρπάζει ο τρόπος, με τον οποίο έχει παλαιωθεί, κέντρισε το ενδιαφέρον των καταναλωτών και των οινοποιών και σιγά σιγά αναπτύσσεται».
Νέο πλαίσιο
Το νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για την παλαίωση οίνων μέσω υποθαλάσσιας πόντισης που αφορά στη διαδικασία αδειοδότησης για την υποβρύχια παλαίωσή τους, τον καθορισμό της θέσης, καθώς και τον έλεγχο και την επισήμανση των οίνων, που ψηφίστηκε πρόσφατα έρχεται να βάλει τάξη και κανόνες στην όλη τεχνική, αλλά και να δημιουργήσει προστιθέμενη αξία στα κρασιά.
Ο ΣΕΟ ήδη έχει εκφράσει την ικανοποίησή του για την ψήφιση του σχετικού νόμου, επισημαίνοντας ότι οι αυστηρές διαδικασίες και προϋποθέσεις για την πόντιση και παλαίωση των οίνων θα καταστεί ένα ισχυρό εργαλείο καταπολέμησης του αθέμιτου ανταγωνισμού και ταυτόχρονα προστασίας του καταναλωτή. 
«Επομένως σωστά το υπουργείο Ανάπτυξης και τα συναρμόδια υπουργεία έχουν νομοθετήσει κανόνες έτσι ώστε το προϊόν να παλιώνει σωστά, η διαδικασία να είναι παρόμοια και σταθερή για όλους, να πραγματοποιούνται έλεγχοι από τις αρμόδιες αρχές, καθώς και να προστατεύεται ο καταναλωτής, ο οποίος θα γνωρίζει από την ετικέτα όλα τα στοιχεία (πχ χρόνος παραμονής στο βυθό). Με τις νέες αυτές διαδικασίες θα ανέβει και η αξία του προϊόντος», επισημαίνει ο κ. Βογιατζής.
Τα θαλάσσια πάρκα
Στα θαλάσσια πάρκα, που θα δημιουργηθούν και όχι ανεξέλεγκτα, οι οινοποιοί θα μπορούν να τα χρησιμοποιούν για να παλαιώσουν τα κρασιά τους. Θα πρέπει να έχει προηγηθεί σχετική άδεια από την κατά τόπο αρμόδια Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της περιφέρειας (ΔΑΟΚ).
Τα κρασιά που έχουν υποστεί πόντιση τουλάχιστον για 1 έτος θα μπορούν να φέρουν την ένδειξη «παλαιωμένος στη θάλασσα»/«aged in the sea water» ή «aged underwater»/«veilli dans la mer», συνοδευόμενη απαραιτήτως από τη συνολική διάρκεια παλαίωσης
Η βύθιση θα γίνεται σε συγκεκριμένο σημείο, σε μεταλλικούς κλωβούς ενώ και οι φιάλες θα καταμετρώνται και ο κλωβός σφραγίζεται με αδιάβροχη σφραγίδα της ΔΑΟΚ.
Το κόστος συντήρησης των Περιφερειακών Θαλασσίων Πάρκων Παλαίωσης Οίνων βαρύνει τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις, στις οποίες και επιμερίζεται, ανάλογα με τον όγκο των οίνων προς παλαίωση 
Δυναμική η πορεία του ελληνικού κρασιού
Σε έναν κοινό στόχο, ώστε τα πράγματα να πάνε καλύτερα και το ελληνικό κρασί να αναδεικνύεται, πορεύονται όλοι που εμπλέκονται με τον οίνο.
«Η δυναμική πορεία του ελληνικού κρασιού βασίζεται στον αγώνα και στη γνώση των παραγωγών, στα φανταστικά ελληνικά αμπελοτόπια και τις ποικιλίες που είναι μοναδικά στον κόσμο», επισημαίνει ο κ. Βογιατζής, εξηγώντας ότι υπάρχει άνοδος στις εξαγωγές κυρίως «γιατί καταφέραμε να λειτουργούμε συλλογικά, να έχουμε στρατηγικό σχεδιασμό σαν κλάδος και καταφέραμε να ανεβάσουμε την αξία του προϊόντος. Η ζήτηση μάλιστα αυξάνεται σε κρασιά με υψηλότερες τιμές. Αυτό αποτελεί μεγάλη επιτυχία για το ελληνικό κρασί, η οποία και βασίστηκε στη συλλογική προσπάθεια»
