Τα φυσικά κρασιά γίνονται όλο και πιο δημοφιλή τα τελευταία χρόνια, με πολλούς λάτρεις του κρασιού και καταναλωτές να αναζητούν αυτά τα μοναδικά και γευστικά κρασιά. Ωστόσο, υπάρχει μια συνεχής συζήτηση εντός της οινοποιίας σχετικά με το τι ακριβώς αποτελεί ένα «φυσικό» κρασί, καθώς και διαφωνίες σχετικά με την ποιότητα και την αξία αυτών των κρασιών.
Ορίζοντας την αυθεντικότητα και αγκαλιάζοντας τη διαφορετικότητα
Τα φυσικά κρασιά γίνονται όλο και πιο δημοφιλή τα τελευταία χρόνια, με πολλούς λάτρεις του κρασιού και καταναλωτές να αναζητούν αυτά τα μοναδικά και γευστικά κρασιά. Ωστόσο, υπάρχει μια συνεχής συζήτηση εντός της οινοποιίας σχετικά με το τι ακριβώς αποτελεί ένα «φυσικό» κρασί, καθώς και διαφωνίες σχετικά με την ποιότητα και την αξία αυτών των κρασιών.
Στον πυρήνα του, το φυσικό κρασί είναι το κρασί που παρασκευάζεται από σταφύλια που έχουν καλλιεργηθεί χωρίς τη χρήση συνθετικών χημικών ουσιών και τα οποία στη συνέχεια ζυμώνονται με τη χρήση άγριων ζυμών, με ελάχιστα έως καθόλου πρόσθετα θειώδη ή άλλα πρόσθετα. Το αποτέλεσμα είναι ένα κρασί που αντικατοπτρίζει το terroir του αμπελώνα και τον χαρακτήρα του σταφυλιού, με ένα μοναδικό γευστικό προφίλ που ποικίλλει ανάλογα με τον τρύγο, την περιοχή και τις τεχνικές του οινοποιού.
Ωστόσο, δεν υπάρχει επίσημος ορισμός ή πιστοποίηση για το φυσικό κρασί, κάτι που έχει οδηγήσει σε διαφωνίες εντός του κλάδου σχετικά με το τι χαρακτηρίζεται ως φυσικό κρασί. Ορισμένοι παραγωγοί μπορεί να χρησιμοποιούν βιολογικές ή βιοδυναμικές μεθόδους καλλιέργειας, αλλά προσθέτουν θειώδη κατά τη διαδικασία οινοποίησης, ενώ άλλοι μπορεί να χρησιμοποιούν άγριες ζύμες, αλλά εξακολουθούν να χρησιμοποιούν κάποιο επίπεδο παρέμβασης στο κελάρι.
Αυτή η έλλειψη τυποποίησης οδήγησε σε μια μάχη εντός της κατηγορίας των φυσικών κρασιών, με ορισμένους παραγωγούς και υποστηρικτές να υποστηρίζουν ότι η χρήση οποιωνδήποτε πρόσθετων ή παρέμβασης στη διαδικασία οινοποίησης θα πρέπει να αποκλείει ένα κρασί από την επισήμανση “φυσικού”. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ένας πιο ευέλικτος ορισμός είναι απαραίτητος για να ληφθούν υπόψη οι διαφορετικές τεχνικές και φιλοσοφίες διαφορετικών οινοποιών.
Παρά αυτές τις διαφωνίες, τα φυσικά κρασιά έχουν κερδίσει αφοσιωμένους οπαδούς μεταξύ των λάτρεις του κρασιού και των καταναλωτών που εκτιμούν τις μοναδικές γεύσεις και την αυθεντικότητα αυτών των κρασιών. Τα φυσικά κρασιά μπορούν να προσφέρουν μια σειρά από γεύσεις και υφές, από ελαφριά και φρουτώδη έως γεμάτα και πολύπλοκα, με μια σειρά από αρώματα και γεύσεις που αντικατοπτρίζουν το terroir και την ποικιλία σταφυλιού.
Επιπλέον, πολλοί καταναλωτές ελκύονται από τα οφέλη για το περιβάλλον και την υγεία των φυσικών κρασιών, τα οποία παρασκευάζονται με μεθόδους βιολογικής ή βιοδυναμικής καλλιέργειας και έχουν ελάχιστα χημικά πρόσθετα. Αυτή η προσέγγιση στην οινοποίηση προωθεί επίσης τη βιωσιμότητα και τη βιοποικιλότητα, η οποία είναι ολοένα και πιο σημαντική σε μια εποχή κλιματικής αλλαγής και υποβάθμισης του περιβάλλοντος.
Ωστόσο, ο αγώνας στην κατηγορία των φυσικών κρασιών δεν δείχνει σημάδια επιβράδυνσης, με ορισμένους παραγωγούς και υποστηρικτές να υποστηρίζουν αυστηρότερους ορισμούς και κανονισμούς, ενώ άλλοι πιέζουν για μια πιο ανοιχτή και ευέλικτη προσέγγιση. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, είναι σαφές ότι τα φυσικά κρασιά έχουν γίνει σημαντικό και σημαντικό μέρος της οινοποιίας και θα συνεχίσουν να διαμορφώνουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε και απολαμβάνουμε το κρασί για τα επόμενα χρόνια.
