Η κλασική γαλλική κουζίνα έχει κάτι το ρομαντικό – είναι το βούτυρο που λιώνει αργά πάνω σε ένα τέλεια ψημένο φιλέτο, οι αχνιστές σάλτσες που σιγοβράζουν, τα γλυκά που απαιτούν τεχνική και ακρίβεια. Και ενώ η Αθήνα δεν είναι Παρίσι, να έχει ένα μπιστρό ή μια μπρασερί σε κάθε γωνιά, έχει μερικά εστιατόρια που ξέρουν να προσφέρουν την εμπειρία σωστά: με άψογη mise en place, ωραία κρασιά σε σωστή θερμοκρασία και ατμόσφαιρα που κάνει τις ομιλίες να ακούγονται πιο μαλακά. Είτε προτιμάτε μια άκρως κλασική βραδιά με καμπάνες που ανοίγουν τελετουργικά και κλασικό ταρτάρ που φτιάχνεται μπροστά σας είτε κάποιο πιο σύγχρονο ή πιο ανεπιτήδευτο σενάριο, με μαλακές μπαγκέτες με φρέσκο βούτυρο, πατέ, ωραίες κρεμμυδόσουπες, αντρεκότ και μοσχάρι bourguignon αλλά και πιο σπάνιες γαλλικές σπεσιαλιτέ, αυτά τα επτά γαλλικά εστιατόρια είναι ό,τι πιο κοντινό σε ένα εισιτήριο για την πόλη του έρωτα. Για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου θα πρέπει να κλείσετε εγκαίρως τραπέζι. Όχι ότι σας εμποδίζει κανείς να γιορτάσετε νωρίτερα.
L’Abreuvoir: κλάσικ ολ δε γουέι
 |
 |
 |
 |
Από το 1965, όταν τα εστιατόρια της Αθήνας ήταν μετρημένα (και εκείνα που σέρβιραν διεθνή κουζίνα ακόμα λιγότερα), κρατάει το Abreuvoir. Στο τέλος της όμορφης Ξενοκράτους θα δεις τη χαρακτηριστική ταμπέλα με το αλογάκι και τη ρομαντική αυλή που λειτουργεί, καλυμμένη, και τον χειμώνα, για όσους προτιμούν το έξω. Το μενού, ένα best of από τα κλασικά και αγαπημένα της γαλλικής κουζίνας, έχει: θεϊκό ταρτάρ που φτιάχνεται μπροστά στα μάτια σου, δίπλα στο τραπέζι, ζουμερή αντρεκότ Καφέ ντε Παρί με τραγανές πατατούλες λεπτές σαν σπιρτόξυλα, φιλέτο με σος πιπεριού, τουρνεντό Rossini, κρεμμυδόσουπα, σαλιγκάρια Βουργουνδίας, ρουστίκ coq au vin, γλώσσα meunière και ένα σωρό ακόμα λιχουδιές. Το σέρβις είναι από μόνο του εμπειρία, με τους παλαιάς κοπής σερβιτόρους, ντυμένους με λευκά πουκάμισα και μαύρα γιλέκα, να αποκαλύπτουν το φαγητό μέσα από επάργυρες καμπάνες. Θυμηθείτε να παραγγείλετε από την αρχή και το φοβερό σουφλέ σοκολάτας γιατί θέλει τον χρόνο του για να γίνει. Γ.Π.
Ξενοκράτους 51, T/210-7229106. Τιμή: € 55 – 75 (το άτομο χωρίς κρασί).
VeriΤable: το πιο γαλλικό γαλλικό της πόλης
Στο εστιατόριο του Αlain Parodi και της γυναίκας του Christine είσαι αναμφίβολα σε γαλλικό έδαφος. Τα πιάτα, που αλλάζουν συχνά, είναι γραμμένα στα γαλλικά στον μαυροπίνακα – αν δεν είσαι γαλλόφωνος, οι σερβιτόροι θα σου εξηγήσουν κάθε τι. Στο Veri-table τρως από βελούδινο φουαγκρά και κενέλ αστακού με υπέροχη μπισκ μέχρι boudin noir, γαλλικό πατσά για γκουρμέ μερακλήδες, κι από ντελικάτα χτένια μέχρι πάπια à l’orange και μοσχαρίσια μάγουλα μπουργκινιόν με μια σάλτσα με γεύση βαθιά. Με όσα μαγειρεύει, δημιουργικά ή ρουστίκ, σχετικά λιτά ή πιο περίτεχνα ο Γάλλος σεφ-πατρόν, ο οποίος ζει πλέον αρκετά χρόνια στην Ελλάδα (κι αν συνυπολογίσεις και τον καιρό που πηγαινοερχόταν είναι ακόμη περισσότερα), τα ξελογιαστικά γαλλικά τυριά που έχει στη συλλογή του και τη μεγάλη λίστα κρασιών που διασχίζει τους γαλλικούς αμπελώνες (πολλά τα εισάγουν οι ίδιοι) , το εστιατόριο χαίρει την εκτίμηση πολλών καλοφαγάδων που αγαπούν τη γαλλική κουζίνα. Και είναι εξαιρετικό για τετ α τετ. Σε ένα τραπέζι απέναντι από τη γυάλινη κάβα και τη βιβλιοθήκη με τα διάφορα διακοσμητικά, στο σεπαρέ λίγο παραπέρα… Α.Σ.
Αγγέλου Σικελιανού 8, Νέο Ψυχικό, T/211-18.29.109 . Τιμή: € 60 – 80 (το άτομο χωρίς κρασί).
Wine is Fine: ελληνογαλλικό φλερτ
Στο wine bar που έστησαν δυο Γάλλοι και ένας Έλληνας στην οδό Βύσσης, τα τραπέζια είναι λευκοστρωμένα, τα κρασιά ήπιας οινοποίησης και η ατμόσφαιρα ζωντανή, με πολλούς να στέκονται ακόμα και όρθιοι έξω στον πεζόδρομο, με ένα κολονάτο ποτήρι στο χέρι. Αυτή η παριζιάνικη, γωνιακή cave à manger απέχει από τα κλασικά γαλλικά με τους σερβιτόρους με τα κολλαριστά πουκάμισα. Με την (καλή) μουσική να παίζει σε σεβαστή ένταση από τα ηχεία, θα στριφογυρίσετε στο ποτήρι σας ελληνικά και γαλλικά, κυρίως, κρασιά και θα τσιμπολογήσετε πατέ με φρέσκο ψωμί από το Τρομερό Παιδί, βούτυρο μαλακό και αγγουράκια κορνισόν, oeufs mayonnaise, καλοφτιαγμένο μοσχαρίσιο ταρτάρ αλλά και πιο χορταστικά πιάτα, όπως η μακαρονάδα με το αυγοτάραχο ή το βοδινό bourguignon. Γ.Π.
Βύσσης 6, Μοναστηράκι, Τ/210-32.30.304. Τιμή: € 20 – 30 (το άτομο χωρίς κρασί).
Cinq Cins: μια γαλλική γωνιά στο Παγκράτι
Από την πρώτη φορά που κατέβηκα τα σκαλάκια και βρέθηκα στην κυπαρισσί σάλα μου έκανε καλή εντύπωση το Cinq Sens. Περιποιητικό, με μια κουζίνα σύγχρονη, φιλικά γκουρμέ, με καλή τεχνική, γαλλικές αναφορές και ντόπια υλικά, μια λίστα κρασιών με ελληνικές και γαλλικές ετικέτες με καλή κοστολόγηση, που όλο και μεγαλώνει (την τελευταία φορά που πήγα, πριν μερικούς μήνες είχε, αν θυμάμαι καλά καμιά ογδονταριά)και ένα μενού που αλλάζει συχνά, το μπιστρό του Παγκρατίου σου δίνει λόγους να πας και να ξαναπάς. Τώρα τα πιάτα κινούνται σε ρυθμό χειμωνιάτικο – βλ. τάρτα με κάστανο, κρεμμύδι και μους καπνιστού τυριού, χτένι με πουρέ από ψητό κουνουπίδι και πάπια με γλυκοπατάτα και σάλτσα πορτοκαλιού. Για γαλλικό φινάλε, πάρτε το αχλάδι ποσέ σε κόκκινο κρασί, για πιο ελληνικό τη μους μαστίχας με σάλτσα χιώτικου μανταρινιού· ο σεφ-πατρόν, που ζούσε χρόνια στο Παρίσι, δεν ξεχνάει και την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Χίο. Υπάρχει πάντα και η επιλογή του set-menu, που στα 48 ευρώ έχει πολύ καλή σχέση ποιότητας τιμής. Για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου (τότε δεν θα έχει á la carte) προτείνουν ένα διαφορετικό, στα 55 ευρώ (2 ορεκτικά, κυρίως πιάτο και επιδόρπιο). Α.Σ.
Πύρρου 38, Παγκράτι, Τ-211.00.34.063. 35-45 ευρώ/άτομο χωρίς κρασί.
Jerar: κρεμμυδόσουπα-έρωτας!
 |
 |
Αν και δεν είναι αμιγώς γαλλικό, το εστιατόριο στη Δάφνη τιμά τη γαλλική κουζίνα με πιάτα που θα βρίσκαμε σε ένα μπιστρό στο Παρίσι. Αυτόν τον καιρό ξεχωρίζει η κρεμμυδόσουπα, που φτιάχνεται σύμφωνα με την κλασική γαλλική συνταγή, με κρεμμύδια ροσκόφ, πόρτο, σέρι και ζωμό κρέατος. Τα κρεμμύδια καραμελώνονται και η σούπα σερβίρεται με χειροποίητο κρουτόν και τυρί gruyère γκρατινέ. Το λευκό, γκρατιναρισμένο τυρί έρχεται σε πήλινο μπολάκι, ενώ η υπόλοιπη σούπα σερβίρεται στο μπολ στο τραπέζι. Όταν το τυρί ανεβαίνει πάνω από την επιφάνεια, το πιάτο παίρνει τη μορφή της κλασικής γαλλικής κρεμμυδόσουπας. Μια τσαχπινιά του σεφ Χάρη Νικολούζου, που του αρέσει να παρουσιάζει τα πιάτα με έναν προσωπικό και ιδιαίτερο τρόπο. Ακόμη φτιάχνουν το δικό τους ψωμί με φυσικό προζύμι και το σερβίρουν με βούτυρο από ξινή κρέμα και ελαιόλαδο Μεσσηνίας. Φτιάχνουν οι ίδιοι και τα αλλαντικά. Με αυτή τη δυναμική ξεκινάει το γεύμα και κάπως έτσι συνεχίζει. Μ.Π.
Aγίας Βαρβάρας 55, Δάφνη, Τ/ 210-97.55.764. Τιμή: 35-45 ευρώ/άτομο (χωρίς κρασί)
Brasserie Lorraine: ατμόσφαιρικό ραντεβού στο Κολωνάκι
Πράσινοι βελούδινοι καναπέδες και πολυθρόνες, να ταιριάζουν με το μάρμαρο στα τραπέζια, καφασωτό ταβάνι, φλοράλ ταπετσαρία, αμπαζούρ με κρόσσια, μια γωνιά με διάφορους γνωστούς πίνακες, για μια δόση τέχνης, χαμηλός φωτισμός. Έχει ατμόσφαιρα το πιο νεαρό από τα γαλλικά του Κολωνακίου. Τετ α τετ, φιλικά και επαγγελματικά ραντεβού είναι όλα κηροφώτιστα και έχουν για μουσική υπόκρουση πιάνο και τραγούδι – από Edith Piaf και Elvis μέχρι Oasis. Έχει πολλά γαλλικά αγαπημένα μπιστρουδένια πιάτα το μενού. Μοσχάρι ταρτάρ, «κεντημένο» με κάππαρη, dots μαγιονέζας λεμονιού και λίγο τσίλι, που σου αφήνει μια νότα κάψας στο στόμα, σαλιγκάρια Βουργουνδίας με σκορδάτο μαϊντανό στο μεταλλικό δισκάκι τους, με τα πιρουνάκια και τις λαβίδες τους παραδίπλα έτοιμα να αναλάβουν δράση, κις λορέν με κομματάκια καπνιστού μπέικον, καραμελωμένο κρεμμύδι και καλοφτιαγμένη τραγανή βάση, φουαγκρά με γλυκό πουρέ από χουρμά και φετούλες πικλαρισμένου κυδωνιού και μοσχομυριστό μπριός που σε πιάνει από τη μύτη με το που ακουμπάει το πιάτο στο τραπέζι. Μετά μπορείτε να συνεχίσετε με μια entrecôte με μπεαρνέζ (αυτή θα την ήθελα πιο αφράτη/μυρωδάτη) ή τα κλάσικ μοσχαρίσια μάγουλα μπουργκινιόν, με πουρέ πατάτας έξτρα βουτυράτο. Το κλαφουτί με κόκκινα φρούτα, σαντιγί με λικέρ κεράσι και παγωτό βανίλια γράφει ωραίο φινάλε. Εγώ αυτό ψηφίζω, αλλά μπορείτε να κάνετε λίγη υπομονή για το σουφλέ σοκολάτας, για δύο, ταιριάζει με την περίσταση A.Σ.
Σπευσίππου 1A, Κολωνάκι, Τ/210-72.43.009. Τιμή: 55-80 ευρώ/άτομο (χωρίς κρασί)
Blue Pine: το old-fashioned γαλλικό της Κηφισιάς
Ρεστοράν θεσμός της Κηφισιάς, το Blue Pine μένει ίδιο και απαράλλαχτο από τη δεκαετία του ‘60 που ξεκίνησε να λειτουργεί. Πήρε το όνομά του από το μεγάλο δέντρο της αυλής που τους πολύ κρύους χειμώνες παίρνει χρώμα οινοπνευματί. Αμέτρητες προσωπικότητες έχουν περάσει από τα τραπέζια του παλιού γαλλικού. Αν ρωτήσεις, θα σου δείξουν το αγαπημένο τραπέζι του Ωνάση δίπλα στο τζάκι ή εκείνο στο οποίο καθόταν ο Γιώργος Κωνσταντίνου όταν γύριζε την περίφημη σκηνή με το προφιτερόλ για τα Χτυποκάρδια στο θρανίο. Το σερβίρουν ακόμα το προφιτερόλ, όπως και το σουφλέ Γκραν Μαρνιέ ή τις crêpes Suzette που φλαμπάρονται θεαματικά μπροστά στους πελάτες. Θα έχει προηγηθεί σαλιγκάρια Βουργουνδρίας ή βατραχοπόδαρα, entrecôte cafe de Paris, φιλέτο με πιπεράτη σάλτσα, bitok à la russe, συκώτι provençal κ.ο.κ. Γ.Π.
Π. Τσαλδάρη 37, Κηφισιά, Τ/210-80.77.745. Τιμή: 50-60 ευρώ/άτομο (χωρίς κρασί)
