Η ένταση μεταξύ των δύο πυρηνικών δυνάμεων της Νότιας Ασίας, Ινδίας και Πακιστάν, έχει λάβει επικίνδυνες διαστάσεις μετά από μια αιματηρή επίθεση στο ινδικό Κασμίρ. Η αντιπαράθεση έχει οδηγήσει σε στρατιωτική κλιμάκωση, με ανταλλαγή πυρών στα σύνορα και απώλειες ανθρώπινων ζωών και στις δύο πλευρές, προκαλώντας σοβαρή ανησυχία στη διεθνή κοινότητα.
Η επίθεση στο ινδικό Κασμίρ αποτέλεσε την αφορμή για την όξυνση των σχέσεων, οι οποίες ιστορικά χαρακτηρίζονται από αντιπαλότητα, ιδιαίτερα όσον αφορά την αμφισβητούμενη περιοχή του Κασμίρ από την εποχή της διαίρεσης της βρετανικής Ινδίας το 1947. Η περιοχή παραμένει σημείο τριβής, με εξεγέρσεις και εντάσεις να σημειώνονται κατά καιρούς.
Η Ινδία ισχυρίζεται ότι πραγματοποίησε “στοχευμένες” επιχειρήσεις κατά “τρομοκρατικών υποδομών” σε εννέα περιοχές, αποφεύγοντας στρατιωτικούς στόχους. Το Πακιστάν, αντίθετα, απορρίπτει τους ισχυρισμούς για τρομοκρατικά στρατόπεδα στο έδαφός του, κάνει λόγο για χτυπήματα σε έξι περιοχές, κατηγορεί την Ινδία για επίθεση σε μη στρατιωτικούς στόχους και ανακοίνωσε ότι επιφυλάσσεται του δικαιώματος να απαντήσει. Το Ισλαμαμπάντ ισχυρίζεται επίσης την κατάρριψη πέντε ινδικών μαχητικών αεροσκαφών, ισχυρισμός που δεν επιβεβαιώνεται από το Νέο Δελχί.
Η ανταλλαγή πυρών στα σύνορα έχει προκαλέσει τουλάχιστον 30 θανάτους, σύμφωνα με αναφορές και από τις δύο πλευρές. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν επιδεινωθεί σημαντικά μετά την επίθεση στο Κασμίρ, οδηγώντας σε μέτρα όπως το κλείσιμο συνόρων και την αναστολή συμφωνίας για τη διανομή υδάτων.
Από τα σύνορα έως τις πηγές νερού: Η πυρηνική σκιά που βαραίνει τη διαρκή σύγκρουση Ινδίας και Πακιστάν
Το ζήτημα των υδάτων αποτελεί επίσης σημείο έντασης. Η ανακοίνωση της Ινδίας για αναστολή συμφωνίας του 1960 για τον διαμοιρασμό του νερού των ποταμών που πηγάζουν από ινδικό έδαφος αλλά διέρχονται και υδρεύουν το Πακιστάν, προκάλεσε την προειδοποίηση του Πακιστάν ότι οποιαδήποτε διατάραξη της ροής θα θεωρηθεί “πράξη πολέμου”.
Η πιθανότητα μιας μεγάλης στρατιωτικής σύγκρουσης μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν αποτελεί μείζονα γεωπολιτική ανησυχία, κυρίως λόγω της κατοχής πυρηνικών όπλων και από τις δύο χώρες. Οι συνέπειες μιας τέτοιας σύγκρουσης θα ήταν καταστροφικές σε ανθρώπινο, περιβαλλοντικό και οικονομικό επίπεδο, με τον κίνδυνο πυρηνικής κλιμάκωσης να εγκυμονεί παγκόσμια απειλή. Ακόμη και μια συμβατική σύγκρουση θα οδηγούσε σε ανείπωτη ανθρωπιστική κρίση και αποσταθεροποίηση της περιοχής.
Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και τονίζει την ανάγκη για αυτοσυγκράτηση, διάλογο και διπλωματική επίλυση των διαφορών, προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση και μια σύγκρουση με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Πόσο εύθραυστη είναι η ειρήνη, όταν εξαρτάται από την ψυχραιμία δύο πυρηνικών δυνάμεων με μακροχρόνια αντιπαλότητα; Ο αναγνώστης δεν καλείται εδώ απλώς να ενημερωθεί, αλλά να αναλογιστεί: ποιος αποφασίζει τι αξίζει περισσότερο η ασφάλεια ή η υπερηφάνεια; Κι αν η Ιστορία επαναλαμβάνεται, μήπως είναι καιρός να τη γράψουμε αλλιώς;