Ο Αιμίλιος Χειλάκης μιλώντας στην εκπομπή «Ακόμα Δεν Είδες Τίποτα» και στον Κώστα Τσουρό έδωσε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης.
Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο πρόβλημα υγείας του πατέρα του. Πριν από λίγες ημέρες, ο ίδιος είχε κάνει έκκληση μέσω των social media για να βοηθήσει όσος κόσμος μπορεί, προσφέροντας αίμα.
«Είναι 90 χρονών και χρειάζονταν αίμα. Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο για την ανταπόκριση. Εγώ κατάλαβα κάτι για τον εαυτό μου. Δεν έχω γίνει αιμοδότης και θα το κάνω. Είμαι ελλιπής σε αυτό το θέμα αλλά θα το κάνω».
«Πριν 10 χρόνια μας έλεγαν πως εάν θέλουμε ένα παιδάκι που έχει πρόβλημα τότε μπορούμε να το πάρουμε αμέσως αλλά εάν θέλουμε ένα υγιές παιδί θα το πάρουμε σε 5-6 χρόνια»
Ο αγαπημένος ηθοποιός πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση «Μη σου Τύχει» στο θέατρο «Αθηνών». Ο ίδιος πρωταγωνιστεί πρώτη φορά σε κωμωδία.
«Είναι η πρώτη φορά που κάνω κωμωδία σε αυτά τα χρόνια που είμαι τη δουλειά. Είχα φόβο γιατί θέλει ακρίβεια. Την ακρίβεια που έχει ο κωμικός ηθοποιός δεν την έχει ο δραματικός. Τους θαμάζω τους λαϊκούς μας κωμικούς. Γιατί αυτοί θυμίζουν τη χαρά της ζωής. Φίλοι μου κωμικοί που κάνουν δράμα φέτος, όπως ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης, μου λέει πως και το δράμα είναι δύσκολο και του λέω ‘’άσε μας ρε Βλαδίμηρε. Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο το κωμικό’’. Και ο Γιάννης Μπέζος. Τους έλεγα πως κάναμε στροφή στην καριέρα μας».
«Είναι σπουδαίες κινήσεις αυτές»
«Το καλοκαίρι θα κάνουμε το ‘’Ο κατά φαντασίαν ασθενής’’, τη κωμωδία του Μολιέρου. Με τη Αθηνά θα ξαναπαίξουμε μαζί. Δεν κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο ως σύζυγο αλλά ως συνάδελφοι. Με τη συνεργάτη Αθηνά Μαξίμου νιώθω απίστευτη ασφάλεια. Η σύζυγος Αθηνά Μαξίμου είναι ο άνθρωπος που θα τσακωθούμε για το ποιος θα κατεβάσει τα σκουπίδια. Η Αθηνά είναι πολύ καλή μαγείρισσα. Άμα μαγειρέψω εγώ θα πεθάνουμε», είπε αρχικά και πρόσθεσε:
«Θα πρέπει να είσαι συνεπής στο ότι αναλαμβάνεις την ευθύνη κάποιου άλλου. Εάν είναι του ίδιου φίλου δεν έχω κανένα πρόβλημα»
«Η Αθηνά όταν ήταν ο κορονοϊός και δεν ξέραμε εμείς οι ηθοποιοί τι θα κάνουμε, εκείνη σκέφτηκε να ηχογραφήσουμε βιβλία και να πληρωνόμαστε κάπως. Αυτή η ιδέα της αυτή την στιγμή λέγεται book voice. Πλέον, έχει 60.000 εγγεγραμμένους χρήστες. 176 καλλιτέχνες που έχουν διαβάσει βιβλία είναι παιδιά που ζουν από αυτή τη δουλειά. Έχει δημιουργηθεί μία ομάδα ανθρώπων που ξαναδιαβάζουν βιβλία. Είναι σπουδαίες κινήσεις αυτές».
«Καλλιτεχνικό σκουλήκι»
«Η φωνή μου τα τελευταία τριάντα χρόνια που κάνω εκφωνήσεις με έχει βοηθήσει να κάνω θέατρο, και παραγωγές αλλά και να βοηθήσω τους συναδέλφους μου. Η φωνή μου, μου έδωσε περισσότερα λεφτά από το θέατρο.
Έτσι είναι η διαφήμιση.
Δεν θα μπορούσαν να μείνω σε αυτό, με τρώει το ‘’καλλιτεχνικό σκουλήκι’’. Νιώθω κάθε βράδυ σαν να είναι η πρώτη μέρα που πήγα να δώσω εξετάσεις, αυτή τη χαρά. Είμαι 53 χρονών και περηφανεύομαι ακόμα σαν παιδί».
«Αν ακόμα μιλάμε για το εάν η ομοφυλοφιλία είναι υγεία ή όχι, τότε έχουμε πρόβλημα»
Σε σχέση με το νομοσχέδιο που αφορά τον γάμο και την τεκνοθεσία για τα ομόφυλα ζευγάρια, είπε:
«Πρέπει να μιλήσουν για αυτό οι ειδικοί. Η υιοθεσία ή τεκνοθεσία δεν έχει να κάνει με τη δική σου ζωή αλλά με του παιδιού. Δεν πρέπει να γίνει της μόδας και αυτό δεν είχε να κάνει μόνο με τα ομόφυλα αλλά και τα ετερόφυλα ζευγάρια. Θα πρέπει να είσαι συνεπής στο ότι αναλαμβάνεις την ευθύνη κάποιου άλλου. Εάν είναι του ίδιου φίλου δεν έχω κανένα πρόβλημα. Πόσα παιδία μένουν στα ιδρύματα γιατί δεν δίνονται σε υιοθεσία; Τώρα, αν ακόμα μιλάμε για το εάν η ομοφυλοφιλία είναι υγεία ή όχι, τότε έχουμε πρόβλημα».
Μάλιστα, ο ίδιος με τη σύζυγό του Αθηνά Μαξίμου είχαν προσπαθήσει προ δεκαετίας να υιοθετήσουν παιδί, κάτι που δεν κατάφεραν.
«Πριν από 10 χρόνια που κάναμε κινήσεις για να υιοθετήσουμε παιδί ήταν αποτρεπτικές για εμάς. Δεν μπορέσαμε να αντέξουμε το βάρος. Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Πριν 10 χρόνια μας έλεγαν πως εάν θέλουμε ένα παιδάκι που έχει πρόβλημα τότε μπορούμε να πάρουμε αμέσως αλλά εάν θέλουμε ένα υγιές παιδί θα το πάρουμε σε 5-6 χρόνια. Ένιωθα κάποια στιγμή λες και μου δίνουν αμάξι, και εάν είναι μεταχειρισμένο θα είναι πιο εύκολο να το πάρω.
Οι αρμόδιοι φορείς μας έλεγαν ‘’λυπάμαι αλλά έτσι είναι τα πράγματα’’. Σκέψου δύο ανθρώπους να πηγαίνουν σε ένα ίδρυμα, να τους συμβεί κάτι με αυτό το παιδί και να μην μπορέσουν ποτέ να το υιοθετήσουν», είπε και πρόσθεσε:
«Εμείς κάποια στιγμή σταματήσαμε να το σκεφτόμαστε και πολύ ώριμα είπαμε να γίνουμε τα παιδιά που δεν κάναμε, δεν πειράζει. Φερθήκαμε ο ένας στον άλλον με την αγάπη που θα δίναμε σε ένα παιδί. Τώρα πια νομίζω πως δεν μας λείπει το παιδί, δεν είναι το θέμα της ζωής μας.
Γνωρίζουμε πια τι είναι το πένθος της απώλειας. Ο πρώτος άνθρωπος που με πήρε όταν μπήκε νοσοκομείο ο πατέρας μου ήταν η Αθηνά. Αυτή τη φροντίδα δεν μπορείς να τη βρεις εάν δεν έχεις παραδοθεί ο ίδιος».
filoitexnisfilosofias.com
