Ο Λουκασένκο μετέβη στην Τουρκία. Σε μεσολαβητική κίνηση ο Λουκασένκο συζητά με Πριγκόζιν για κατευνασμό της έντασης
Τελικά η μεσολαβητική κίνηση του Λουκασένκο με τον Πριγκόζιν απέδωσε καρπούς. Ο Πριγκόζιν αναστρέφει τον στρατό του και δε συνεχίζει προς τη Μόσχα.
Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ, αεροσκάφος που μετέφερε τον Πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο, ο οποίος είναι στενός σύμμαχος του Βλαντιμίρ Πούτιν, φέρεται να προσγειώθηκε στις τουρκικές ακτές της Μεσογείου στο Μπόντρουμ. Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Visegrad 24, το αεροπλάνο του 68χρονου προέδρου εθεάθη πάνω από την Τουρκία, λίγες ώρες αφότου μισθοφόροι εισέβαλαν σε ρωσική πόλη και απείλησαν τη Μόσχα.
Το AirNav RadarBox δείχνει τον πρόεδρο Λουκασένκο, ο οποίος κυβερνά τη χώρα από το 1994, να «πετάει» έξω από το Μινσκ και πάνω από τη Ρωσία, όπου φαίνεται ότι το αεροπλάνο του σταμάτησε να εκπέμπει σήμα, προτού επανεκκινήσει το σήμα πάνω από την Τουρκία.
Λίγα λόγια για τον Αλεξάντερ Λουκασένκο
Ο Αλεξάντερ Λουκασένκο (Алякса́ндар Рыго́равіч Лукашэ́нка) , (Κοπίς, ΛΣΣΔ, 30 Αυγούστου 1954 – ) είναι Λευκορώσος πολιτικός, πρόεδρος της χώρας από τις 20 Ιουλίου του 1994.
Υποψήφιος για την Προεδρία της Λευκορωσίας το 1994, κέρδισε τις αντίστοιχες εκλογές με πάνω από το 80% των ψήφων. Μετά το σχετικό δημοψήφισμα του 1996, η θητεία του παρατάθηκε ως το 2001. Στις εκλογές του 2001 επελέχθη και πάλι για Πρόεδρος από το 77.4% των ψηφοφόρων. Αν και η Αντιπολίτευση έθεσε θέμα αξιοπιστίας των αποτελεσμάτων, διεθνείς παρατηρητές σχολίασαν τα αποτελέσματα ως ακριβή, αν και ο προεκλογικός αγώνας δεν δόθηκε επί ίσοις όροις. Στις 17 Οκτωβρίου του 2004, ταυτόχρονα με τις βουλευτικές εκλογές διεξήχθη δημοψήφισμα για νέα παράταση της θητείας του Προέδρου, που έγινε δεκτή με 79,42% των ψήφων. Στις αμφισβητούμενες από την Αντιπολίτευση εκλογές στις 19 Μαρτίου του 2006, ο Αλεξάντερ Λουκασένκο έλαβε ποσοστό 82,6% και επανεξελέγη στην προεδρία της Λευκορωσίας. Ο κυριότερος αντίπαλός του, Αλεξάντερ Μιλίνκεβιτς (Аляксандар Мілінкевіч), πήρε μόλις 6%. Ορκίστηκε για τρίτη θητεία στις 8 Απριλίου του 2006. Στις 19 Δεκεμβρίου 2010 κέρδισε ξανά τις προεδρικές εκλογές και επανεξελέγη για 5η συνεχή θητεία το 2015.
Το 2020 επανεξελέγη για 6η συνεχή θητεία, σε εκλογές που επισκιάστηκαν από συλλήψεις μελών της αντιπολίτευσης, συγκρούσεις διαδηλωτών με τις δυνάμεις ασφαλείας και καταγγελίες για νοθεία. Μετά την τελευταία του επανεκλογή, δεν αναγνωρίζεται ως νόμιμος πρόεδρος της Λευκορωσίας από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς ωστόσο να διακόψουν τις διπλωματικές σχέσεις με τη χώρα. Από τα ΜΜΕ έχει επονομαστεί και ως «ο τελευταίος δικτάτορας της Ευρώπης», ένα χαρακτηρισμό που έχει υιοθετήσει και ο ίδιος.
Πώς ξεκίνησε ο όμιλος Wagner
Η έρευνα του BBC σχετικά με την ομάδα Wagner ανέδειξε την υποτιθέμενη εμπλοκή ενός πρώην αξιωματικού του ρωσικού στρατού, του Ντμίτρι Ούτκιν. Βετεράνος των πολέμων της Ρωσίας στην Τσετσενία, πιστεύεται ότι ήταν ο πρώτος διοικητής της ομάδας , της οποίας έδωσε το όνομα από τη σήμα της πρώην ραδιοφωνικής εκπομπής του. Σήμερα ηγέτης της είναι ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, πλούσιος επιχειρηματίας, γνωστός ως «σεφ του Πούτιν» επειδή τροφοδοτούσε το Κρεμλίνο.
«Η πρώτη επιχείρηση της ομάδας Βάγκνερ ήταν να βοηθήσει τη Ρωσία να προσαρτήσει την Κριμαία το 2014», σημειώνει η καθηγήτρια συγκρούσεων και ασφάλειας στο King’s College του Λονδίνου, Τρέισι Τζέρμαν.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις κι όχι επιβεβαιωμένες πληροφορίες τις εβδομάδες πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία η ομάδα πραγματοποίησε επιθέσεις με «ψεύτικη σημαία» για να δώσει στο Κρεμλίνο ένα πρόσχημα για την εισβολή.
Σύμφωνα με πληροφορίες του βρετανικού υπουργείου Άμυνας το δυναμικό της ομάδας Wagner στην Ουκρανία αποτελούνταν από 50.000 μαχητές, τους οποίους είχε αρχίσει να στρατολογεί μαζικά το 2022.
Αν και οι μισθοφορικές δυνάμεις είναι παράνομες στη Ρωσία, ο όμιλος Wagner Group καταχωρήθηκε ως εταιρεία το 2022, με νέα έδρα στην Αγία Πετρούπολη. «Η στρατολόγηση γινόταν ανοιχτά σε ρωσικές πόλεις, με διαφημιστικές πινακίδες. Στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης κατονομάζεται ως πατριωτική οργάνωση», εξηγεί στο BBC ο Δρ Σάμιουελ Ραμάνι, της δεξαμενής σκέψης Royal United Services Institute.
Διαβάστε περισσότερα:
Wagner: Ποια είναι η μισθοφορική ομάδα που στράφηκε εναντίον του Κρεμλίνου
