Τα Καλάβρυτα είναι ένας προορισμός που ξεχωρίζει στην Αχαΐα και είναι ιδανικός για χειμερινές εξορμήσεις. Ωστόσο, μπορεί κανείς να το απολαύσει κάθε εποχή του έτους. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ και πολλά χρόνια προσελκύει τόσο τους λάτρεις του σκι, που επισκέπτονται το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων, όσο και γενικά τους λάτρεις της φύσης.
Φυσικά, είναι γνωστή η τραγική καταστροφή που υπέστησαν τα Καλάβρυτα από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Ωστόσο, ο σημερινός επισκέπτης θα ανακαλύψει έναν εκπληκτικό φυσικό παράδεισο από τη στιγμή που θα ξεκινήσει την ανάβαση από το Διακοφτό, περνώντας πρώτα από τη Ζαχλωρού και στη συνέχεια από τις υπόλοιπες διαδρομές της περιοχής.
Πέρα από το εκπληκτικό τοπίο, εδώ θα βρείτε επίσης θρησκευτικά μνημεία με μεγάλη ιστορική σημασία, ταβέρνες με νόστιμο φαγητό, αλλά και διάφορα μπαράκια, εστιατόρια, ξενοδοχεία και ξενώνες που είναι γεμάτοι ζωντάνια και δραστηριότητα. Ως μια σπάνια ατραξιόν, όμως, παραμένει ο διάσημος οδοντωτός σιδηρόδρομος – δηλαδή το τρενάκι που διασχίζει το φαράγγι του Βουραϊκού. Η διαδρομή μαζί του θα σας προσφέρει μια μοναδική εμπειρία.
Κατέβασμα του Βουραϊκού με τα πόδια είναι μια σπάνια εμπειρία που αξίζει να την ζήσει κανείς, γιατί πραγματικά δεν υπάρχει παρόμοια κατάβαση αλλού. Και λέω κατάβαση επειδή, αν και η ανάβαση είναι εξίσου δύσκολη, η κατάβαση έχει τη δική της μοναδική γοητεία. Όμως, είναι θέμα της κάθε ατομικής προτίμησης.
Ξεκινήσαμε από τη Ζαχλωρού και τον τοπικό σιδηροδρομικό σταθμό. Η διαδρομή γίνεται πάνω στις γραμμές του τρένου, πάντα με προσοχή φυσικά. Το ωραίο είναι ότι περνάς μέσα από το εντυπωσιακό φαράγγι του Βουραϊκού, όπου το νερό ρέει κάτω από τα πόδια σου, ανάμεσα σε απόκρημνα βράχια που φαίνεται σαν να έχουν κοπεί με μαχαίρι. Περνάει επίσης μέσα από στοές-τούνελ. Φυσικά, αν πετύχεις το τρένο, πρέπει να κάτσεις κολλημένος με την πλάτη στον τοίχο μέχρι να περάσει.
Λίγο αργότερα μπορείς να ξεφύγεις από τον ποταμό και να συνεχίσεις την κατεβασιά από τις πλαγιές, όπου ανάλογα με την εποχή θα δεις πλήθος πολύχρωμων αγριολούλουδων – ξεχωρίζουν τα μωβ κυκλάμινα που βάφουν το έδαφος με το χρώμα τους. Όταν η φύση φθινοπωριάζει, ξανά “ζωγραφίζει” τον καμβά με όλες τις αποχρώσεις από το πράσινο και το κίτρινο μέχρι το χάλκινο της σκουριάς.
Για να επιστρέψετε εύκολα, πρέπει να υπολογίσετε πότε φεύγει το επόμενο δρομολόγιο από το Διακοφτό προς τη Ζαχλωρού, όπου έχετε αφήσει το αυτοκίνητό σας. Απλά πηγαίνετε στον σταθμό και περιμένετε το τρένο. Μπορείτε επίσης να περιμένετε στον δρόμο και με λίγη τύχη να πετύχετε κάποιο αυτοκίνητο που θα σας πάει μέχρι τη μέση της διαδρομής. Αυτό όμως συμβαίνει σπάνια.
Το πρώτο και πιο σημαντικό θρησκευτικό μνημείο στην περιοχή των Καλαβρύτων είναι η διάσημη Μονή Μέγα Σπηλαίου, που σήμερα βρίσκεται σε ένα οκταώροφο συγκρότημα. Είναι κρεμασμένη κυριολεκτικά πάνω στο βράχο και αξίζει να επισκεφθείτε για να δείτε την εικόνα της Παναγίας που, λέγεται, ότι δημιούργησε ο ευαγγελιστής Λουκάς χρησιμοποιώντας κερί και μαστίχα.
Η επόμενη στάση είναι η μονή της Αγίας Λαύρας, όπου, σύμφωνα με τον μύθο, οι αρχηγοί της Επανάστασης του 1821 έδωσαν όρκο. Εδώ υπάρχουν ατελείωτοι θησαυροί, με το πιο πολύτιμο να είναι το λάβαρο της ορκωμοσίας, αλλά και το παραπέτασμα της Ωραίας Πύλης του Ναού – η πρώτη σημαία του ελληνικού έθνους – μαζί με τα όπλα των αγωνιστών. Επίσης, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε πολύτιμα Ευαγγέλια, όπως για παράδειγμα αυτό που δώρισε η αυτοκράτειρα της Ρωσίας Αικατερίνη Β’ η Μεγάλη. Θα εντυπωσιαστείτε επίσης από τα χρυσοκέντητα άμφια του Παλαιών Πατρών Γερμανού και την εκπληκτική βιβλιοθήκη, όπου φιλοξενούνται περίπου 3.000 έντυπα. Το παλαιότερο από αυτά χρονολογείται στο 1502.
Ο γνωστός Πύργος των Πετιμεζαίων βρίσκεται σε υψηλή θέση στους Κάτω Λουσούς. Είναι σε καλή κατάσταση και είναι ένας από τους παλαιότερους πύργους της ορεινής Πελοποννήσου (χρονολογείται από τον 17ο αιώνα). Είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα οχυρωμένης κατοικίας (με πολλούς πολεμίστρους) και ένας μοναδικός κυκλικός αμυντικός πύργος (σε ό, τι αφορά τη διάταξη και τη μορφή του). Ήταν κυρίως ένα κέντρο αντίστασης κατά των Τούρκων (πριν και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821) και έχει καταταχθεί ως ιστορικό μνημείο που πρέπει να διατηρηθεί.Εδώ συναντήθηκε ο Παπαφλέσας (μετά την Βοστίτσα) με τους Πετμεζαίους οι οποίοι του εξέφρασαν την υποστήριξή τους για την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα.Πολλοί από τους Πετιμεζαίους, απόγονοι των οποίων υπάρχουν ακόμα σήμερα, ξεχώρισαν ως στρατιωτικοί, πολιτικοί, επιστήμονες, λόγιοι και ανέπτυξαν έντονη εθνική, πολιτική και πολιτισμική δράση, συμμετέχοντας με πολλούς τρόπους στην κοινωνία.
Η λίμνη Τσιβλού βρίσκεται στον Νομό Αχαΐας, σε υψόμετρο περίπου 700μ., στις πλαγιές του Χελμού. Δημιουργήθηκε το 1913, όταν η κοίτη του ποταμού Κράθη φράχτηκε από μια μεγάλη κατολίσθηση στην περιοχή. Έχει επιφάνεια περίπου 83 στρέμματα και βάθος περίπου 80 μέτρα. Το όνομα της λίμνης προέρχεται από το χωριό Τσιβλός, το οποίο μερικώς καταπόντισε μετά την κατολίσθηση.Σήμερα, η λίμνη Τσιβλού είναι ένας πολύ σημαντικός υγρότοπος που φιλοξενεί πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας. Επίσης, αποτελεί δημοφιλή προορισμό για αναψυχή και περίπατο.
Το Σπήλαιο των Λιμνών είναι σε υψόμετρο 827 μέτρων και απέχει 17 χλμ. από τα Καλάβρυτα και 9 χλμ. από την Κλειτορία. Έχει 13 κλιμακωτές λίμνες που το καθιστούν μοναδικό στο είδος του στον κόσμο. Το μήκος του σπηλαίου που έχει αξιοποιηθεί είναι 500 μέτρα, ενώ το συνολικό μήκος του είναι 1.980 μέτρα. Ο επισκέπτης μπαίνει στο σπήλαιο από μια τεχνητή σήραγγα που οδηγεί απευθείας στον δεύτερο όροφο από τους τρεις συνολικά. Η διάβαση των λιμνών γίνεται μέσω υπερυψωμένων τεχνητών γεφυρών, όπου ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τους σταλαγμίτες και σταλακτίτες που έχουν δημιουργηθεί με το πέρασμα των αιώνων.
ο Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων βρίσκεται μόλις 15 χλμ. μακριά από την ιστορική πόλη των Καλαβρύτων.
Έχει 13 πίστες διαφορετικών επιπέδων δυσκολίας, που βρίσκονται σε υψόμετρο από 1700μ. έως 2300μ.
Η ιδέα για τη δημιουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου Καλαβρύτων προήλθε από τον Πάνο Πόλκα, ο οποίος ήταν δήμαρχος των Καλαβρύτων από το 1974 έως το 1990. Ο στόχος του ήταν να προωθήσει την ανάπτυξη της περιοχής μέσω του τουρισμού. Ο όρος του Χελμού πάντα ήταν ένας πόλος έλξης για τους λάτρεις της ορειβασίας και του σκι,Το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων άνοιξε τις πύλες του για το κοινό τον χειμώνα του 1988. Μετά τον θάνατο του Πάνου Πόλκα το 2002, το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων πήρε το όνομά του, ως φόρος τιμής στο έργο του.
Στα Καλάβρυτα βρίσκεται το μεγαλύτερο σε ηλικία κλίμα στον κόσμο. Αυτό το ζωντανό φυσικό μνημείο έχει μήκος περίπου 100 μέτρα και είναι περίπου 3.000 ετών. Ακόμη και σήμερα ανθίζει και είναι πραγματικά εντυπωσιακό! Βρίσκεται κοντά στα Καλάβρυτα, στον οικισμό Σελλών Παγκρατίου, και συγκεκριμένα στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου. Έχει 9 κορμούς και πολλά από τα κλαδιά του έχουν αναρριχηθεί στα πουρνάρια. Παρόλο που δεν παράγει πλέον καρπούς, έχει κυρηχθεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης από το 1975.
Ωστόσο, σας προτείνω να επισκεφτείτε και το μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος που είναι αφιερωμένο στη σφαγή από τους Γερμανούς τον Δεκέμβριο του 1943 και βρίσκεται στο διατηρητέο Δημοτικό Σχολείο. Επίσης, αξίζει να επισκεφτείτε το Αρχοντικό της Παλαιολογίνας, ένα από τα λίγα αρχοντικά που έχουν διασωθεί στην πόλη. Αυτό κτίστηκε από τον Θωμά τον Παλαιολόγο και σήμερα λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο του δήμου.
Ένα από τα πιο όμορφα μέρη στην επαρχία Καλαβρύτων είναι οι εντυπωσιακοί καταρράκτες του Αγίου Ταξιάρχη στην Άνω Βλασία, που βρίσκονται μόλις 25 λεπτά μακριά από τα Καλάβρυτα.Αυτοί είναι οι καταρράκτες του ποταμού Σελινούντα, που σύμφωνα με τον Παυσανία, πηγάζουν από τον Ερύμανθο και χύνονται στον Κορινθιακό. Οι καταρράκτες, που στην πραγματικότητα είναι ένας διπλός καταρράκτης, βρίσκονται στο τέλος του φαραγγιού, όταν το ποτάμι φαίνεται να εισέρχεται σε μια σπηλιά. Εκεί τα νερά ενώνονται, πέφτοντας με ορμή σε μια λίμνη, για να επανασυνδεθούν με τον Σελινούντα. Δίπλα από το εντυπωσιακό τοπίο, υπάρχει ένα μυστηριώδες σπήλαιο με υπόγειες λίμνες. Για να κατέβουμε στην όχθη του ποταμού και να απολαύσουμε τους καταρράκτες, έχουν χτιστεί πέτρινες σκάλες, που κατεβαίνουν σε μια πλαγιά ανάμεσα στα πλατάνια και μας οδηγούν σε αυτήν την εκπληκτική φυσική ομορφιά.Οι καταρράκτες του Αγίου Ταξιάρχη ήταν πολύ σημαντικοί για την ελληνική μυθολογία. Εδώ πέρασε η Καλλιστώ και όλες οι νύμφες της θεάς Άρτεμης και κολύμπησαν γυμνές στα δροσερά νερά τους. Επίσης, εδώ πέρασε και ο Πάνας με την παρέα του, που ήταν μεθυσμένος από τα υπέροχα κρασιά της περιοχής.
Θα πρέπει να πάτε για μια βόλτα στο γραφικό χωριουδάκι Ζαχλωρού, που βρίσκεται μέσα στο φαράγγι του Βουραϊκού. Όταν φτάσετε εκεί, σίγουρα αξίζει να καθίσετε στο «Ρομάντζο», την ταβέρνα που βρίσκεται ακριβώς πάνω από τον σταθμό. Η ολόκληρη εικόνα είναι σαν ένας πίνακας ζωγραφικής. Βεβαιωθείτε ότι θα φτάσετε νωρίς το πρωί, ώστε να απολαύσετε ένα υπέροχο πρωινό με φανταστικά αυγά, μπέικον και τοπικά τυριά – μια απόλαυση για τις γευστικές σας αισθήσεις. Αν θέλετε, μπορείτε ακόμα να μείνετε εκεί, αφού το «Ρομάντζο» προσφέρει και ξενώνα για διαμονή.
Ένας άλλος ωραίος γύρος με το αυτοκίνητο είναι στα μικρά χωριά κοντά στα Καλάβρυτα, ειδικά στους Άνω και Κάτω Λουσούς. Αν φύγετε από την πόλη προς τα νότια, υπάρχουν δύο διαδρομές που αξίζει να αφιερώσετε μερικές ώρες για να τις κάνετε.
Μια από τις διαδρομές οδηγεί προς την Κλειτορία και περνά από το Πλανητέρο, όπου βρίσκονται τα διάσημα ιχθυοτροφεία πέστροφας μέσα στο πλατανόδασος. Είναι πολύ όμορφη και θα σας αποζημιώσει με την ομορφιά της ακόμα πριν φτάσετε στον προορισμό σας. Η άλλη διαδρομή βρίσκεται δεξιότερα από την πρώτη, με προορισμό τα Φλάμπουρα και τελικό προορισμό τη Χαλανδρίτσα.
Υπάρχουν και άλλα όμορφα ορεινά χωριά εδώ, όπως ο Μίχας ή η Άνω με την Κάτω Βλασία. Η Άνω Βλασία, ειδικά, είναι πολύ εντυπωσιακή λόγω του καταρράκτη που έχει ύψος 110 μέτρα και βρίσκεται εκεί. Από εδώ μπορείς επίσης να φτάσεις στην πανέμορφη Χαλανδρίτσα, που είναι το κεφαλοχώρι της περιοχής. Τέλος, μια ακόμα όμορφη διαδρομή είναι αυτή προς Ζαρούχλα, Μεσορούγγι και Αγία Βαρβάρα, τρία χωριά που είναι κτισμένα από πέτρα και περιβάλλονται από πυκνή βλάστηση.
