Υπολογίζεται ότι τουλάχιστον 5.000 λέξεις σε όλες σχεδόν τις γλώσσες που ομιλούνται σήμερα, προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Το περίεργο είναι ότι ελληνικές ρίζες «κρύβονται» πίσω από ονόματα πολλών χωρών στον κόσμο που βρίσκονται χιλιάδες μίλια μακριά από την Ελλάδα.
Μία από αυτές τις χώρες είναι η Αργεντινή, η χώρα του αργύρου. Το όνομα της δεύτερης μεγαλύτερης χώρας της Νότιας Αμερικής, της Αργεντινής, προέρχεται από το λατινικό «argentum», το οποίο, με τη σειρά του, έχει τις ρίζες του στην αρχαία ελληνική λέξη «άργυρος».
Όταν οι Ισπανοί έφτασαν για πρώτη φορά στη σημερινή Αργεντινή, περίμεναν να βρουν χρυσό. Αντίθετα, διαπίστωσαν ότι όλοι οι ιθαγενείς χρησιμοποιούσαν ασήμι για τα ασημικά και τα κοσμήματά τους. Δεν άργησαν να συνειδητοποιήσουν ότι τα βουνά της περιοχής ήταν γεμάτα από κοιτάσματα πολύτιμου μετάλλου και η γη σύντομα πήρε το όνομά της από το ασήμι.
Το Αζερμπαϊτζάν και η αρχαία πόλη Ατροπατένιο
Το όνομα της χώρας, που βρίσκεται ανάμεσα στην Ανατολική Ευρώπη και τη Δυτική Ασία, προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό όνομα «Ατροπάτης». Ο Ατροπάτης ήταν στην πραγματικότητα ένας Πέρσης ευγενής που ίδρυσε την πόλη Ατροπατένιο μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Αν και τα εδάφη που κατέλαβε ανήκουν κυρίως στο Ιράν σήμερα, η ίδια η αρχαία πόλη θεωρείται ότι ανήκει στην πολιτιστική κληρονομιά του Αζερμπαϊτζάν.
Αίγυπτος: Το όνομά της προέρχεται από δύο λέξεις της ελληνικής γλώσσας
Ο αρχαίος φιλόσοφος Στράβων υποστήριξε ότι η Αίγυπτος ήταν στην πραγματικότητα μια σύνθετη λέξη, ή μια λέξη που είναι το αποτέλεσμα του συνδυασμού δύο άλλων λέξεων.
Συγκεκριμένα, προέρχεται από τη λέξη «Αγαίον» (Αιγαίο) και «Υπτίως» (ύπτιος) που σημαίνει κάτω ή «η χώρα κάτω από το Αιγαίο Πέλαγος». Σήμερα, πολλοί μελετητές υποστηρίζουν ότι η ελληνική «Αίγυπτος» προήλθε στην πραγματικότητα από εξελληνισμό της αιγυπτιακής λέξης «Hut-ka-Ptah», η οποία χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει την περιοχή γύρω από τη Μέμφις.
Αιθιοπία και Ερυθραία
Το όνομα της Αιθιοπίας προέρχεται από την αρχαία ελληνική «Αιθίωψ», ένα σύνθετο όνομα που προέρχεται από το ρήμα αίθω (καίω) και τη λέξη όψις (πρόσωπο) που σημαίνει καμένο πρόσωπο. και περιγράφει αυτό που πίστευαν τότε ότι ήταν ο ηλιοκαμένος.
Η γειτονική χώρα της Αιθιοπίας ονομάστηκε Ερυθραία από την Ερυθρά Θάλασσα.
Από πού πήρε το όνομά της η Γεωργία
Πιθανότατα, αυτή η χώρα, που βρίσκεται στην περιοχή του Καυκάσου στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας, πήρε το όνομά της από τον Έλληνα μάρτυρα Άγιο Γεώργιο.
Ωστόσο, η πραγματική προέλευση του ίδιου του ονόματος είναι από την ελληνική λέξη «γεωργία».
Ινδονησία, Μικρονησία και Πολυνησία
Και τα τρία αυτά ονόματα προέρχονται από την ελληνική γλώσσα. Η Ινδονησία, μαζί με όλες τις άλλες χώρες που τελειώνουν σε -nesia, οφείλουν τα ονόματά τους στην ελληνική γλώσσα. Τα νησιωτικά αρχιπέλαγα που έχουν αυτή την κατάληξη, την έχουν δανειστεί από την αρχαία ελληνική λέξη «νήσος».
Μάλτα: Πήρε το όνομά της από το μέλι
Οι Έλληνες είναι γνωστό ότι κατοικούσαν σε αυτό το μικροσκοπικό νησί της Μεσογείου ήδη από το 700 π.Χ. και του έδωσαν το όνομα «Μελίτη», από το ελληνικό μέλι που πιστεύεται ότι οφείλεται στο γνωστό μέλι που παράγεται στο νησί από την αρχαιότητα. Μέχρι τα βυζαντινά χρόνια, η Μάλτα αναφερόταν με το προσωνύμιο «Η χώρα του μελιού» σε πολλά κείμενα.
Πώς συνδέεται το Μονακό και με τον μυθικό Ηρακλή
Στην αρχαιότητα, το λιμάνι του Μονακό ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με τη λατρεία του μυθικού ήρωα Ηρακλή και συχνά αναφερόταν ως «Ηρακλής Μόνοικος».
Μάλιστα, εκείνη την εποχή υπήρχε ένας μικρός ναός αφιερωμένος στον Ηρακλή, που ονομαζόταν «μονο-σπίτι» καθώς δε συνηθιζόταν οι ημίθεοι να έχουν δικό τους ναό. Αυτή η εκπληκτική θεωρία επιβεβαιώνεται επίσης από το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα, το όνομα για το κύριο λιμάνι του Μονακό είναι «Port Hercules».
Σκωτία: Η χώρα του σκοταδιού
Αν και δεν είναι ευρέως αποδεκτό, μια θεωρία υποστηρίζει ότι το όνομα της Σκωτίας προήλθε από την αρχαία ελληνική λέξη «Σκότος», δηλαδή «σκοτάδι».
Λέγεται ότι Μινωίτες και Μυκηναίοι έμποροι που έφτασαν στις ακτές της Βρετανίας, μέχρι τη σημερινή Σκωτία, εντυπωσιάστηκαν από την έλλειψη φωτός στην περιοχή, που βρίσκεται ακριβώς δυτικά της νότιας Σκανδιναβίας, περιγράφοντάς την ως Σκωτία ή «η χώρα του σκότους».
Φιλιππίνες ή αλλιώς «αυτός που αγαπά τα άλογα»
Όταν ο Ισπανός εξερευνητής Rui Lopez de Villalobos έφτασε με πλοίο στο μεγάλο αρχιπέλαγος του Ειρηνικού, αποφάσισε να ονομάσει δύο από τα μεγάλα νησιά προς τιμήν του μονάρχη του, βασιλιά Φίλιππου Β’ της Ισπανίας (1537-1598).
Με τα χρόνια, το όνομα «Φιλιππίνες» έχει χρησιμοποιηθεί για όλα τα νησιά που ανήκουν στο αρχιπέλαγος. Φυσικά, το ίδιο το όνομα «Φίλιππος» είναι αρχαιοελληνικό, που σημαίνει «αυτός που αγαπά τα άλογα». Ο Φίλιππος Β’, ο πιο διάσημος Φίλιππος της ιστορίας, ήταν ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
