Σε πνιγμό εντός ύδατος οφείλεται ο θάνατος του 36χρονου που βρήκε τραγικό θάνατο χθες βράδυ στο λιμάνι του Πειραιά. Σύμφωνα με τον Προιστάμενο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πειραιά, Ηλία Μπογιόκα που διηνήργησε την νεκροψία – νεκροτομή, εντοπίστηκαν επίσης εκδορές και εκχυμώσεις που αποδίδονται στην πτώση του θύματος.
«Ο θάνατός του αποδίδεται σε πνιγμό εντός ύδατος, εν αναμονή κι άλλων εργαστηριακών εξετάσεων. Εντοπίστηκαν εκδορές και εκχυμώσεις στο πρόσωπό του, που πιθανόν να προκλήθηκαν από την πτώση», ανέφερε ο κ. Μπογιόκας.
Η κοινωνία του Αγίου Νικολάου Λασιθίου θρηνεί για τον βίαιο χαμό του 36χρονου Αντώνη, που δεν επέστρεψε από τον Πειραιά στην ιδιαίτερη πατρίδα του, παρά την προσπάθεια του να μην χάσει το πλοίο Blue Horizon.
Κάτοικος Αγίου Νικολάου, περιγράφει τον Αντώνη:
Ο Αντώνης Κ. έζησε 36 δύσκολα χρόνια στις εργατικές κατοικίες στον Άγιο Νικόλαο μαζί με τη μητέρα του και τα δυο του αδέρφια…Χωρίς δουλειά, βοηθούσε όποιον του το ζητούσε με αντάλλαγμα ένα χαρτζιλίκι ή λίγα τρόφιμα για το σπίτι…
Χωρίς άλλα εισοδήματα από τη μέρα που έχασε τη μητέρα του σε μια ζωή που για τους περισσότερους θα φάνταζε σωστός Γολγοθάς, ο ίδιος συνέχισε να καβαλάει το ποδήλατο του και να παλεύει για μια χούφτα ευρώ ή λίγες μπουκιές φαγητό πάντα με ένα ανεξήγητο πολλές φορές χαμόγελο…
Σε έναν κόσμο σκληρό που απορρίπτει εύκολα περιθωριοποιεί και πολλές φορές στιγματίζει το διαφορετικό πλήρωσε με τη ζωή του μια αργοπορία να επιβιβαστεί στο καταραμένο εκείνο πλοίο χθες το βράδυ στον Πειραιά…Ο Αντώνης δεν ήταν κάποιος που μάλωνε, ίσως να νόμιζε πως επρόκειτο για κάποιο αστείο, μια κακόγουστη φάρσα…Μέχρι που βρέθηκε στο κενό…Ίσως και να χαμογελούσε ακόμα και την ώρα που αποχαιρετούσε τον σκληρό και άδικο κόσμο μας…»
Ο αδικοχαμένος νεαρός πνίγηκε αβοήθητος και η οργή για τους δικούς του ανθρώπους εναλλάσσεται με την πίκρα, τη θλίψη και την απόγνωση.
Στο νοσοκομείο μεταφέρθηκε αδερφός του στο άκουσμα της τραγικής είδησης ενώ με σπαρακτικά λόγια μίλησε έτερος αδερφός, αφού ο 36χρονος προερχόταν από πολυμελή οικογένεια 10 μελών.
«Τον αγαπούσε όλος ο κόσμος, όλος ο Άγιος Νικόλαος και αυτό δεν είναι υπερβολή. Ρωτήστε όποιον θέλετε για τον αδερφό μου» είπε και συνέχισε: «ο αδερφός μου ήταν ένα παιδί που βοηθούσε τους πάντες. Δεν είχε σταθερη δουλειά, δεν είχε μάθει κάποια τέχνη, δεν είχε σπουδάσει, αλλά αγαπούσε τους πάντες και τους βοηθούσε».
Ο ίδιος ενημερώθηκε στις 03:00 τα ξημερώματα για το απίστευτο περιστατικό από έναν λιμενικό στον Άγιο Νικόλαο. «Δεν ξέρουμε κάτι άλλο περιμένουμε κι εμείς ενημέρωση» ήταν τα λόγια της αναγγελίας θανάτου.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ (Ελληνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία) θρηνεί για την δολοφονία του 36χρονου Αντώνη και μέσω της ανακοίνωσης της, ζητά να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Η σχετική ανακοίνωση:
«Το αναπηρικό κίνημα απ΄ άκρη σ’ άκρη σε ολόκληρη τη χώρα έχει εξοργιστεί και ταυτόχρονα θρηνεί για τον χαμό του 36χρου συμπολίτη μας με αναπηρία, με τον βάναυσο τρόπο που έγινε και ήρθε στη δημοσιότητα και στη γνώση όλων μας, στο λιμάνι του Πειραιά.
Η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία εκφράζει τα συλλυπητήριά της στην οικογένεια και στους οικείους του Αντώνη και ταυτόχρονα ζητά την απονομή δικαιοσύνης για τον τραγικό χαμό του.
Δυστυχώς, παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις της ΕΣΑμεΑ σε ζητήματα που αφορούν στην προστασία της ζωής και των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους, η χώρα έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει. Ενώ η Ελλάδα έχει κυρώσει τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, η οποία είναι πλέον Νόμος του κράτους από το 2012, το άρθρο 8, για «την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας (…) σχετικά με τα άτομα με αναπηρία, την ενθάρρυνση του σεβασμού των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των ατόμων με αναπηρία», καθώς και την καταπολέμηση «των στερεοτύπων, των προκαταλήψεων και των επιβλαβών πρακτικών που αφορούν σε άτομα με αναπηρία», παραμένει κενό γράμμα.
Δημόσια πρόσωπα, εκπρόσωποι φορέων και εργαζόμενοι σε κάθε τομέα εξακολουθούν να αγνοούν το πώς να επικοινωνούν με τα άτομα που ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες αναπηρίας, όπως ακουστική αναπηρία, αναπηρία όρασης και νοητική αναπηρία. Οι συμπεριφορές που υιοθετούνται και αναπαράγονται προς τους πολίτες με αναπηρία έχουν ως βασικές αιτίες αφενός τις προκαταλήψεις και τα εμπεδωμένα στερεότυπα που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία για τα άτομα με αναπηρία, θεωρώντας τους αρκετά συχνά ως «πολίτες» που δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα άτομα χωρίς αναπηρία, αφετέρου πολλοί συχνά οι πολίτες με αναπηρία προσεγγίζονται ως «αντικείμενα» οίκτου ή ως πολίτες «δεύτερης» κατηγορίας και όχι ως υποκείμενα φορείς δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Το αναπηρικό κίνημα ζητά δικαιοσύνη για τον Αντώνη και διεκδικεί πολιτικές ευαισθητοποίησης της πολιτείας και της κοινωνίας, που θα καλλιεργήσουν την αποδοχή των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία και θα προάγουν την εκπαίδευση εργαζομένων αλλά και όλων των πολιτών για μια συμπεριληπτική κοινωνία χωρίς διακρίσεις.
Η δικαιοσύνη πρέπει να κινηθεί ταχύτατα και χωρίς χρονοτριβή.»
