Πέρυσι τέτοια περίπου εποχή. Λίγο αργότερα. Πιο κοντά στην περίφημη πανσέληνο του Αυγούστου, η οποία σίγουρα κάποιο περίεργο και ακατανόητο όνομα θα είχε. Φράουλα, καρπούζι, μπλε, κόκκινο, ιριδίζον, το φεγγάρι αν γνώριζε πόσα του έχουμε σούρει τόσο καιρό θα είχε αποσυρθεί λίγο μακρύτερα στο γαλαξία. Να μην το βλέπουμε και να μην μας βλέπει. Πόσα, αλήθεια, θα ήταν διαφορετικά αν δεν υπήρξε ως συμπαντικό δεδομένο η έλξη της γης από φεγγάρι; Ή του φεγγαριού από τη γη; Ή κάποιος δεν πρόσεχε ποτέ στο μάθημα της φυσικής; Πόσα τραγούδια δε θα είχαν γραφτεί, πόσα εκφράσεις δε θα υπήρχαν, πόσες δικαιολογίες θα είχαν πάει στράφι; Και τι θα λέγαμε και για τον Χρήστο Τζόλη πέρυσι στις 25 Αυγούστου, αν όχι ότι ήταν σεληνιασμένος;
Για εκείνο το βράδυ μιλάμε. Σε εκείνη την εποχή, πέρυσι τον Αύγουστο. Ο ΠΑΟΚ κέρδιζε 3-1 την Μπεσίκτας και ο 18χρονος μεσοεπιθετικός είχε πετύχει δύο γκολ και είχε δώσει την ασίστ για το τρίτο. Περιχαρείς οι οπαδοί του ΠΑΟΚ για την εξέλιξη του «μικρού», που δεν ήταν άγνωστος και που φώναζε ότι «έρχεται», περιχαρή και τα οικονομικά επιτελεία του δικεφάλου που ενημέρωναν για την αύξηση της χρηματιστηριακής αξίας του νεαρού άσου. Γιατί και αυτό φώναζε ότι «έρχεται». Η χρονιά του είχε σκαμπανεβάσματα. Είχε ένα εκρηκτικό εξάμηνο, σχεδόν μέχρι τον Ιανουάριο. Πέντε γκολ και τρεις ασίστ στην Ευρώπη. Πέντε γκολ και τρεις ασίστ στη Super League. Τρία γκολ στη Λάρισα (και λίγο αργότερα δύο στη Λαμία), αλλά κάπου το σώμα, κάπου το μυαλό, κάπου και τα δύο παρέδωσαν…
Ο Χρήστος Τζόλης δεν ήταν το ίδιο εκρηκτικός, ικανός, φρέσκος και γεμάτος εμπνεύσεις από κάποιο σημείο και μετά. Λογικό δεν είναι, όμως; 18 ετών έγινε στις 30 Ιανουαρίου του 2020 και 19 πριν εννέα μήνες. Υπάρχει κάποιο κεφάλαιο στη βίβλο του ποδοσφαίρου που θέλει έναν 19χρονο να κουβαλάει μια ομάδα επί μήνες; Όχι! Υπάρχει, όμως, το κεφάλαιο που λέει ότι αν την κουβαλήσει (έστω και) για κάποιους μήνες τότε είναι καλύτερος από την ομάδα. Οπότε πρέπει να προχωρήσει. Και εκείνος, αλλά και η ομάδα…
Ιστορία μιας ανάσας…
Ολυμπιακούς Αγώνες είχαμε, θα κάνουμε λίγο καιρό να ξεπεράσουμε την ορολογία που μας δίδαξαν. Την ορολογία που θυμόμαστε κάθε τέσσερα χρόνια. Η κούρσα της μιας ανάσας και η καριέρα της μιας ανάσας. Έτσι μοιάζει και έτσι είναι μέχρι τώρα για τον Χρήστο Τζόλη. Πάει το μυαλό σας σε μακρινές εποχές; Σκέφτεστε το 2019 ή το 2018 ή έναν κόσμο χωρίς πανδημία; Ας σας σταματήσουμε εκεί. Διότι ο «μικρός» του ΠΑΟΚ που σήμερα αξίζει πάνω από δέκα εκατομμύρια ευρώ, έκανε ντεμπούτο πριν 14 μήνες. Τρελό, έτσι δεν είναι;
Στις 7 Ιουνίου του 2020. Λίγο αγχωμένος, όπως παραδέχτηκε καιρό μετά, απέναντι στον Ολυμπιακό στην Τούμπα. Στο πρώτο ματς στη μετά κορωνοϊού εποχή. Χλιαρό ντεμπούτο, αδιάφορο, σε ματς που ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε: Σχεδόν όπως θα το περίμενες από έναν 18χρονο πρωτάρη. Στις 24 Ιουνίου, όμως, ο 18χρονος πρωτάρης έμοιαζε έτοιμος σα σε χολιγουντιανή ταινία να αποπλανήσει την βγαλμένη και περπατημένη γυναίκα. Αποπλάνησε τον κόσμο του ΠΑΟΚ, που ήδη μιλούσε για εκείνον εξαιτίας του γκολ που είχε πετύχει τέσσερις ημέρες πριν, απέναντι στον ΟΦΗ.
Άλλο ΟΦΗ κι άλλο Ολυμπιακός, άλλο άδεια Τούμπα και άλλο Καραϊσκάκη. Η σελήνη εκείνο το βράδυ, έτσι για να επιστρέψουμε στα του προλόγου, ήταν 3,2 ημερών. Όσα περίπου τα δευτερόλεπτα που χρειάστηκε για να ξαπλώσει στο χορτάρι τον Κώστα Τσιμίκα, να γίνει viral, να κερδίσει το βραβείο για την ενέργεια του μήνα, να (μην) κερδίσει βραβείο και ο Αμπέλ Φερέιρα για την αλλαγή του μήνα. Όπως σημείωνε ο Αλέξης Σπυρόπουλος την επομένη του αγώνα «το καθοριστικό 1-0 ήλθε, σαν μεταφυσική τιμωρία, μόλις ένα λεπτό αφότου ο Αμπέλ με μία ακατανόητη κίνηση άλλαξε, μαζεμένη, όλη τη φρόντλαϊν του ΠΑΟΚ. Κανείς από τους τρεις δεν «έδινε δικαίωμα» να πάει νωρίς στα ντους. Λιγότερο απ’ τους τρεις, ο Τζόλης».
Η παγίδα των πολλών αλλαγών. Στην εποχή των τριών, ο Τζόλης ίσως να μην έβγαινε από το γήπεδο. Τώρα που οι προπονητές έχουν περισσότερες, μοιάζει συνήθως να τις ξοδεύουν περιττά. Μοιάζει με εκείνο που έχει γράψει σε μυθιστόρημά της η Λίλι Κινγκ. «Η απόσταση μπορεί να είναι τρομακτικά κλειστοφοβική κάποιες φορές». Μπορούμε να παγιδευτούμε στις πολλές επιλογές και να βρίσκουμε ευελιξία στις λίγες. Σαν το σούπερ μάρκετ, που όταν είναι άδειο το πάρκινγκ δεν ξέρεις πού να βάλεις το αυτοκίνητο! Κι αφού λύσαμε το πρόβλημα του Άμπελ Φερέιρα, ας επιστρέψουμε σε εκείνα που ο Χρήστος Τζόλης έδειξε στο γήπεδο εκείνο το βράδυ.
Το ποδοσφαιρικό του θράσος αποκαλύφθηκε. Το ταλέντο του ξεδιπλώθηκε στο υψηλότερο επίπεδο, που είχε παίξει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Δύο μήνες αργότερα μια αναζήτηση στο google σού έδινε τις βασικές πληροφορίες. Δρόπολη, Πεντάλοφος, Μόναχο, 60.000 ευρώ, 1,7 εκατομμύρια ευρώ, 2022, η ντρίμπλα στον Τσιμίκα, το γκολ με τον ΟΦΗ, το παιδί του Πάμπλο Γκαρσία, η ευκαιρία από τον Αμπέλ Φερέιρα, η ταπεινή του οικογένεια, η Γερμανία, η επιστροφή, το ντεμπούτο, όλα είναι εκεί. Εκεί ήταν και ο ΠΑΟΚ να τον… αναθρέψει όπως έπρεπε. Να ανοίξει ομπρέλα προστασία γύρω του. Να μην εκτίθεται περισσότερο από όσο θα μπορούσε να διαχειριστεί. Να αφοσιωθεί στο να κάνει αυτό που μπορεί να κάνει καλά, αυτό που έκανε από 13 ετών και τον ήξερε η Ευρώπη, πολύ πριν τον μάθουμε εμείς. Προς το παρόν, ευτυχώς δεν υπογράφει νέος Νεϊμάρ, νέος Μέσι, ούτε καν νέος Τίμο Βέρνερ και ομαλά προχωράει προς την καθιέρωση, την οποία το ταλέντο του πάντα υποσχόταν.
Στα αφιερώματα που κατά καιρούς έχουν γίνει για τον Χρήστο Τζόλη, θα διαβάσεις τον άλλοτε επιθετικό του Ηρακλή Μίλτο Σαπάνη. «Είναι ένα παιδί χαμηλών τόνων. Όλα τα χρόνια με μια μπάλα στα πόδια το έβλεπες. Ήταν συνέχεια στο γήπεδο, όλη του η οικογένεια του είναι άνθρωποι φιλήσυχοι και ήρεμοι. Φαινόταν ότι αγαπά το ποδόσφαιρο. Ασχολούνταν συνέχεια. Η πορεία του είναι γεμάτη με γκολ και περγαμηνές. Μιλάμε για ένα καλό και ήρεμο παιδί. Δεν έχει απασχολήσει την τοπική κοινωνία με αρνητικά πράγματα. Δεν κυκλοφορεί πολύ το παιδί. Δεν βγαίνει για καφέ. Είναι προπόνηση και σπίτι. Βλέπω τον αδερφό του πιο συχνά, ο οποίος παίζει εδώ τοπικά».
Θα αφουγκραστείς την άποψη του Πάμπλο Γκαρσία, ο οποίος τον «παρέδωσε» στον Αμπέλ Φερέιρα πριν καλά-καλά προλάβει να τον… κρατήσει στα χέρια του για πολύ καιρό. «Ο Τζόλης θέλει υπομονή. Ακούω πολλά για τον Τζόλη, 1-2 παιχνίδια έπαιξε όμως. Θέλει υπομονή. Δεν είναι δύσκολο να μπουν τα παιδιά, αλλά χρειάζεται το σωστό timing. Δεν με ενδιαφέρει η ηλικία, θέλει σωστό timing, ο αγώνας το σκορ».
Θα ενημερωθείς, φυσικά, ότι γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 2002, έπαιζε ποδόσφαιρο στην Δόξα Πενταλόφου, με προπονητή τον Χριστόδουλο Αλεξάνδρου, ο οποίος και τον πήγε στον ΠΑΟΚ. Ο Χρήστος Τζόλης για ένα χρόνο έπαιζε και στις δύο ομάδες, άλλαζε ρούχα στο αμάξι, έκανε προπονήσεις στο Πεντάλοφο, αλλά και στην Πυλαία, διανύοντας τα περίπου 30 χιλιόμετρα που χωρίζουν τις δύο περιοχές, για να πραγματοποιήσει το όνειρό του να γίνει ποδοσφαιριστής. Ένα όνειρο που διατήρησε ζωντανό στην τριετία που οι γονείς του έψαξαν μια καλύτερη ζωή στην Γερμανία (σ.σ. ο Χρήστος έπαιξε στη Rosenhof) πριν επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη και παρά το ενδιαφέρον και άλλων ελληνικών ομάδων, επιστρέψει και στον ΠΑΟΚ.
Θα δεις τα βιντεάκια από το 2015, όταν ακόμα ήταν 13 ετών και έκανε πλάκα στην Μπαρτσελόνα. Θα υποπέσουν στην αντίληψή σου τα στατιστικά από ένα τουρνουά στη Σουηδία όπου πέτυχε έντεκα γκολ σε πέντε ματς (τέσσερα στην Κρίσταλ Πάλας, τρία στην Κοπεγχάγη, δύο στην ΑΙΚ Στοκχόλμης, ένα στη Γιουβέντους, ένα στην Ραπίντ) και βραβεύτηκε από τον Ουέσλεϊ Σνάιντερ κι επειδή είμαστε και cult λαός, θα δεις στο φινάλε μια από τις λίγες φορές που έχει μιλήσει σε κάμερα…
-Χρήστος μασάς;
– Δε μασάω!
Είναι λίγο ελεύθερη η απόδοση του διαλόγου, και ακολουθεί και ελεύθερη μετάφραση. He doesn’t chew λέμε..
ΠΗΓΗ : sdna
