Τα υψηλά κόστη λειτουργίας ενός παραδοσιακού ανθοπωλείου, όπως διαμορφώθηκαν μετά τα νέα δεδομένα που έφεραν στην αγορά οι συνέπειες της πανδημίας, αναλύει, σε συνέντευξή του στους «New York Times», ένας ομογενής επιχειρηματίας του κλάδου, ο οποίος διατηρεί οικογενειακή επιχείρηση στην καρδιά της Αστόριας.
Ο λόγος για τον Γεώργιο Πατρίκη (George Patrikis), ιδιοκτήτη του «Ditmars Flower Shop», που βρίσκεται επί της Λεωφόρου Ντίτμαρς, στο ύψος της 29ης Οδού, ο οποίος δίνει την πραγματικότητα σε αριθμούς, οι οποίοι δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβητήσεις και παρερμηνείες.
Αρχικά, ο κ. Πατρίκης αναφέρει πως μια σειρά τριαντάφυλλων που εισάγονται από το Εκουαδόρ, το οποίο αποτελεί μια εκ των κορυφαίων αγορών, αγοραζόταν για 60 σεντς το μακρινό -πλέον- 2019. Αντίθετα, με τα σημερινά δεδομένα, το αντίτιμο έχει φτάσει στα 1,03 δολάρια. Παράλληλα, όμως, τα ίδια τα λειτουργικά έξοδα των ανθοπωλείων ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο: Τα μεγάλα βάζα, στα οποία φυλάσσονταν αυτά τα λουλούδια, κόστιζαν, πριν την πανδημία, 9 δολάρια. Πλέον, τιμολογούνται στα 15 δολάρια. Τα βάζα από την Κίνα, που κάποτε κόστιζαν 1 δολάριο το ένα, πλέον φτάνουν στα 2 δολάρια.
Την ίδια στιγμή, τα πάγια έξοδα συντήρησης επίσης πολλαπλασιάζονται σε σχέση με πέντε χρόνια νωρίτερα, φτάνοντας τις 3.000 δολάρια τον χρόνο, από τα 600 το 2019, με δεδομένο ότι η ψύξη έγινε ακριβότερη. Το δε ρεύμα, υπερδιπλασιάστηκε: από τα 1200 δολάρια το μήνα το 2019, στα 2500 δολάρια το 2024. Τα 2100 πόδια σελοφάν από 25 δολάρια το 2019, στα 45 δολάρια το 2024. Το κουτί με το χαρτί περιτυλίγματος, από τα 10 δολάρια το 2019, στα 30 δολάρια σήμερα. Πώς μπορεί μια τέτοια επιχείρηση να ανταπεξέλθει;
«Είναι όλα τα παρεπόμενα έξοδα που έχουν βγει εκτός ελέγχου», παρατηρεί ο Πατρίκης, γνωρίζοντας πως τα έξοδα εκτοξεύονται ακόμη και στον τομέα του προσωπικού. Ο ίδιος απασχολεί οκτώ υπαλλήλους, τους οποίους και πληρώνει με 25 δολάρια την ώρα, από τα 20 δολάρια που λάμβαναν κάποτε.
Αλλωστε, το κόστος διαβίωσης στη Νέα Υόρκη έχει ανέβει και δεν θα μπορούσε να διατηρήσει τις αμοιβές στα επίπεδα που βρίσκονταν πριν από πέντε χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση, ο ομογενής επιχειρηματίας θεωρεί πως η οικογενειακή επιχείρηση δύσκολα θα στεκόταν όρθια, εάν δεν στεγαζόταν σε ιδιόκτητο κτίριο, γεγονός που τον απαλλάσσει από τον «βραχνά» του υψηλού ενοικίου. Αντίθετα, άλλοι συνάδελφοί του, που λειτουργούσαν σε κοντινή απόσταση, δεν άντεξαν. Από τα πέντε ανθοπωλεία που βρίσκονταν στο τετράγωνο το 2010, το «Ditmars Flower Shop» είναι το μόνο που επιβιώνει.
«Οι μόνοι που θα παραμείνουν είναι αυτοί που έχουν υπό την ιδιοκτησία τους το κτίριο», καταλήγει χαρακτηριστικά.
