Η επιλογή του γερουσιαστή από τη Φλόριντα, Μάρκο Ρούμπιο, για τη θέση του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ από τον Ντόναλντ Τραμπ έχει πυροδοτήσει έντονες αντιδράσεις διεθνώς, αν και η απόφαση δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί επίσημα. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες των New York Times, η απόφαση για τον διορισμό του Ρούμπιο φαίνεται να είναι τελική, ενώ το CNN επισημαίνει πως υπάρχει πάντα περιθώριο αλλαγής, έως ότου γίνει η επίσημη ανακοίνωση.
Η υποψηφιότητα του Ρούμπιο έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα, καθώς ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής, σε συνεργασία με τον Μπομπ Μενέντεζ, ήταν υπεύθυνος για την ψήφιση του σημαντικού νόμου EAST MED, που τοποθέτησε την Ελλάδα και την Κύπρο στο επίκεντρο της αμερικανικής στρατηγικής στην Ανατολική Μεσόγειο. Η γνώση του Ρούμπιο για την περιοχή και η αποφασιστικότητά του να περιορίσει την επιθετικότητα της Τουρκίας, ειδικά στη βόρεια Συρία, αποτελούν παράγοντες που αναμένεται να επηρεάσουν θετικά την ελληνική εξωτερική πολιτική.
Ο Ρούμπιο έχει εκφράσει επανειλημμένως τη σκληρή του στάση απέναντι στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο κατηγορεί για την υποστήριξή του στη Χαμάς. Παράλληλα, διατηρεί επαφές με άτομα από την τουρκική κοινότητα στις ΗΠΑ που ήταν κοντά στον Φετουλάχ Γκιουλέν, «κόκκινο πανί» για τον Ερντογάν, ο οποίος θεωρούσε τους γκιουλενιστές υπεύθυνους για το πραξικόπημα του 2016.
Την εποχή του πραξικοπήματος, ο Ρούμπιο είχε καταδικάσει την καταστολή του Ερντογάν, αναφερόμενος μάλιστα και στην περίπτωση του Αμερικανού πάστορα Μπράνσον, ο οποίος συνελήφθη τότε από τις τουρκικές αρχές. Η στήριξή του το 2019 στον Τούρκο παίκτη του NBA, Ενές Καντέρ, όταν εκείνος κατήγγειλε απειλές θανάτου εις βάρος του λόγω της σχέσης του με τον Γκιουλέν, είχε τραβήξει τα βλέμματα της Άγκυρας.
Ο Ρούμπιο, γιος Κουβανών μεταναστών που δεν είχαν την αμερικανική υπηκοότητα τη χρονιά που γεννήθηκε στο Μαϊάμι το 1971, θεωρείται ιδανική επιλογή για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, λόγω της εμπειρίας του στην εξωτερική πολιτική μέσω της συμμετοχής του στην Επιτροπή Πληροφοριών και την Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας. Το αμερικανικό Τύπος τον περιγράφει ως «γεράκι» της εξωτερικής πολιτικής, ενώ η σκληρή στάση του απέναντι στην Κίνα και το Ιράν έχουν καθορίσει τις παρεμβάσεις του, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την επιβολή κυρώσεων σε Κινέζους αξιωματούχους και την προσπάθειά του να περιορίσει τη φοροαπαλλαγή για προϊόντα κινεζικής κατασκευής.
