Νέας Ιωνίας Γαβριήλ: Το Πάσχα μας καλεί σε έξοδο από τον χώρο της θλίψης και της απογοήτευσης

ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ: «Αύτη η κλητή και αγία ημέρα». Το Άγιον Πάσχα είναι γεγονός και το πέρασμα από τον θάνατο στη ζωή, από το σκοτάδι στο φως, από την λύπη στη χαρά, από τα πρόσκαιρα στα αιώνια προτείνεται σε κάθε άνθρωπο στη γη.

Εγκωμιάζοντας το Πάσχα, ο ιερός υμνογράφος των αναστάσιμων τροπαρίων Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός το αποκαλεί μεταξύ των άλλων ως «λύτρον λύπης» και όπως διαβεβαιώνει ο Αναστάς Κύριος στους μαθητές του «εν τω κόσμω θλίψιν έξετε• αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιω. 16, 33).

Βρισκόμαστε σε μία ταραγμένη ιστορικά στιγμή. Ο πόλεμος που συνεχίζεται και η πανδημία που τελειώνει αφήνουν πίσω τους απώλειες και μεγάλες ανασφάλειες. Η Ορθόδοξη Ουκρανία αναζητά την ειρήνη και η προσευχή και παντοειδής στήριξή μας είναι μαζί τους. Στέλνουμε το μήνυμα της Αναστάσεως και ζητούμε με δάκρυα στα μάτια να φωτίσει ὁ αναστημένος Χριστός το σκοτάδι και την μίζερη μικρόνοη ανθρώπινη εμμονή.

Βρισκόμαστε ακόμη σε μία μεγάλη ιστορική συγκυρία. Εφέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή. Στον τόπο μας, στην τοπική προσφυγική μας Εκκλησία θυμόμασθε, τιμούμε και αποτίουμε φόρο τιμής στους προπάτορές μας.

Πισιδία, Σμύρνη, Βουρλά, Αττάλεια, Αλάγια, Φιλαδέλφεια, Σαφράμπολη, Ινέπολη, Κασταμονή, Ικόνιο, Μάδυτος, Ανατολική Θράκη, Αϊβαλί, γη της Μικράς Ασίας και του Πόντου, Ιωνική γη ακούγεται και πάλι το «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»! Τόσο ως νικητήριος παιάνας, όσο και ως σάλπισμα αιωνιότητας στους νεκρούς αδελφούς που χάθηκαν.

Προσφυγιά και Πάσχα ταυτίζονται στο «πέρασμα». Από τη μία το ταξίδι προς μία άλλη πατρίδα, από την άλλη το ταξίδι στην αιώνια πατρίδα. Στην κοινωνία και σχέση με τον αναστημένο Χριστό. Εκείνον που διώχνει την λύπη και προσφέρει την χαρά!

Το Πάσχα μας καλεί σε έξοδο από τον χώρο της θλίψης και της απογοήτευσης στην περιοχή της ελπίδας και της λύτρωσης.

Αδελφοί μου,
Έχουμε χρέος να μην ξεχάσουμε ποτέ. Όμως έχουμε χρέος διπλό να μιμηθούμε τους ανθρώπους αυτούς πού ξεριζώθηκαν στην απλή και βαθειά τους πιστή. Γρήγορα η λύπη τους έγινε χαρά. Το γεγονός της Αναστάσεως δεν μπορούσε και δεν έσβησε ποτέ μέσα τους.

Ο Χριστός εγγυάται αυτή την χαρά. Ο Αναστάς Κύριος είναι ὁ πρόξενος της χαράς, της ζωής, της ελπίδας.

Ας γεμίσουν τα χείλη μας με τον αναστάσιμο αυτόν χαιρετισμό, με τον τρόπο ζωής πού μόνον μέσα στην Εκκλησία συναντά ο άνθρωπος. Ας διώξουμε την λύπη και ας γεμίσουν οι καρδιές μας με το ανέσπερο φως του Κυρίου μας.