Της Ειρήνης Καρύδη
Μετά από δύο χρόνια ευρείας «κατανάλωσης» του αποκλεισμού εισόδου και εξόδου, στην καθομιλουμένη: απαγόρευση κυκλοφορίας ή καραντίνα γνωστό και ως lockdown…επίσημα μπορεί να χαρακτηρισθεί ως η «χειρότερη λέξη της χρονιάς» για το 2021.
Συνήθως τέτοιους τίτλους τους απονέμουμε σε νεολογισμούς ή άλλες λέξεις ή εκφράσεις με αρνητική χροιά…
Πέρσι όμως ο όρος lockdown κυριάρχησε στη δημόσια συζήτηση και τη δημοσιογραφική γλώσσα υποδηλώνοντας αποτρόπαιες συμπεριφορές βίας, απαξίωσης, μισαλλοδοξίας, καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή των αρχών του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Βέβαια χρησιμοποιήθηκε και ο όρος «νέα κανονικότητα» για να ωραιοποιήσουν, να συγκαλύψουν ή να αποφορτίσουν από το συναισθηματικό της βάρος μία αρνητική συμπεριφορά και να «επαναπροωθησουν ή να επαναφέρουν» την ηρεμία.
Το θέμα όμως είναι ότι η εν λόγω «επαναπροώθηση» που αφορά την πραγματικότητα ουσιαστικά το μόνο που κάνει είναι να «ωραιοποιεί μία απάνθρωπη συμπεριφορά, η οποία στερεί από τους ανθρώπους κάθε δυνατότητα να διεκδικήσουν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ελευθερία»
Επιπλέον, ο όρος lockdown υποβαθμίζει το γεγονός ότι η «νέα κανονικότητα» συνιστά συμπεριφορές ακραίες που μπορούν να έχουν τραγικό τέλος, ενώ αποσιωπά τις ευθύνες εκείνων που διαπράττουν αυτές τις πράξεις.
