Θα μπορούσε ένα παιδικό κρυολόγημα να αποκαλύψει σημάδια που σχετίζονται με τη διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού; Νεότερη μελέτη εντόπισε μικρές συσχετίσεις ανάμεσα στις ωτορινολαρρυγγολογικές λοιμώξεις και τον ενδεχόμενο κίνδυνο το παιδί να διαγνωστεί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού.
Η αλληλεπίδραση γονιού – βρέφους στα πρώτα χρόνια της ζωής του έχει ήδη αποδειχθεί από μια παλιότερη μελέτη ότι θα μπορούσε να αποκαλύψει νευροαναπτυξιακές διαταραχές, σε περίπτωση που το παιδί δεν ανταποκρίνεται στη μωρουδίστικη και χαριτωμένη ομιλία. Τώρα, μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι η διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού θα μπορούσε να αποκαλυφθεί, όταν κάποιο μέρος του σώματός τους πλήττεται από κάποια ασθένεια.
Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο BMJ Open, τα μικρά παιδιά που αντιμετωπίζουν επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις στο αυτί και το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα ενδεχομένως να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να διαγνωστούν στο φάσμα του αυτισμού αργότερα στη ζωή τους.
Αν και ένας συνδυασμός παραγόντων -βιολογικών και περιβαλλοντικών- θα μπορούσε να ευνοήσει την εμφάνιση της νευροαναπτυξιακής διαταραχής, προγενέστερες μελέτες σχετικά με την προέλευση του αυτισμού έχουν επισημάνει μια σχέση μεταξύ της πάθησης και των προβλημάτων του αυτιού, της μύτης και του λαιμού, όπως οι λοιμώξεις του αυτιού (μέση ωτίτιδα) και η διαταραχή της αναπνοής στον ύπνο.
Μικρές αλλά σημαντικές συσχετίσεις
Για να αποσαφηνιστεί αυτή η σύνδεση, οι ερευνητές συνέλεξαν πληροφορίες από μια μελέτη σε παιδιά, που γεννήθηκαν τη δεκαετία του 1990, και παρακολούθησε την υγεία περισσότερων από 14.000 παιδιών και των γονέων από εκείνη την αρχική χρονική στιγμή.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε τα παιδιά κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια της ζωής τους. Στη συνέχεια, οι μητέρες τους συμπλήρωσαν τρία ερωτηματολόγια – σε ηλικία 18, 30 και 42 μηνών- στα οποία κατέγραφαν πόσο συχνά παρουσίαζαν εννέα συμπτώματα που σχετίζονται με τα προβλήματα του αυτιού, της μύτης, του λαιμού και της ακοής.
Ακόμα τρία ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν από τις μητέρες των παιδιών, όταν αυτά ήταν τριών, έξι και εννέα ετών. Αυτή τη φορά, οι ερωτήσεις εστίασαν σε τυχόν προβλήματα με την ομιλία, την κοινωνικοποίηση και την επικοινωνία, σημάδια δηλαδή που θα μπορούσαν να προμηνύουν το φάσμα του αυτισμού. Τα στοιχεία αυτά συνδυάστηκαν με δεδομένα από εκπαιδευτικά αρχεία, γονείς και άλλες πηγές σχετικά με τις επίσημες διαγνώσεις του φάσματος.
Για τα 177 παιδιά προσχολικής ηλικίας, που έλαβαν διάγνωση ή πιθανή διάγνωση στο φάσμα του αυτισμού, διαπιστώθηκε κάποια συνάφεια με την αναπνοή από το στόμα, το ροχαλητό, την ενόχληση στα αυτιά τους και την επιδεινωμένη ακοή κατά τη διάρκεια ενός κρυολογήματος και των χαρακτηριστικών που σχετίζονται με τον αυτισμό.
Συγκεκριμένα, τα παιδιά σημείωσαν υψηλή βαθμολογία σε τέσσερα χαρακτηριστικά της διαταραχής στο φάσμα του αυτισμού, ενώ η ύπαρξη πύου ή κολλώδους έκκρισης από τα αυτιά εμφάνιζε επίσης συσχετίσεις με την εμφάνιση της διαταραχής.
Τα σημάδια ήταν πιο εμφανή στα παιδιά ηλικίας μεταξύ των 30 και 42 μηνών. Για παράδειγμα, τα παιδιά με αυξημένη έκκριση κυψελίδας από τα αυτιά παρουσίαζαν έως και τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού, ενώ εκείνα με μειωμένη ακοή είχαν διπλάσιες πιθανότητες. Από την άλλη, τα παιδιά που δεν αντιδρούσαν σε κοντινό θόρυβο, είχαν έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν αυτισμό σε αυτή την ηλικία.
Ωστόσο, οι ερευνητές καθησυχάζουν ότι αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε παιδί που αντιμετωπίζει προβλήματα στο αυτί ή τη μύτη ανήκει αυτόματα και στο φάσμα, καθώς το ποσοστό των διαγνώσεων ήταν αρκετά μικρό.
