Τον ρόλο ενός νέου, στοχευμένου «Ταμείου Ανάκαμψης» μετά το κλείσιμο του RRF τον Αύγουστο του 2026 μπορεί να αναλάβει ο «Μηχανισμός Κρίσεων» (Crisis Mechanism) που συζητείται στις Βρυξέλλες. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, το εργαλείο θα ενταχθεί στον επόμενο Πολυετή Προϋπολογισμό της ΕΕ (2028–2034) και θα λειτουργεί κατ’ απαίτηση, μόνο όταν διαπιστώνεται σοβαρή κρίση που πλήττει την Ένωση.
Το πλαίσιο προβλέπει «δύναμη πυρός» σχεδόν 400 δισ. ευρώ σε δάνεια προς κράτη-μέλη, ως μέρος συνολικού κοινοτικού προϋπολογισμού περίπου 2 τρισ. ευρώ. Όπως ανέφερε στις 1 Οκτωβρίου 2025 ο επίτροπος Προϋπολογισμού Πιότρ Σεραφίν, η χρηματοδότηση θα προέρχεται από κοινό δανεισμό της Κομισιόν μέσω ευρωομολόγων, επιτρέποντας την άντληση κεφαλαίων με ευνοϊκούς όρους για λογαριασμό των χωρών που χρειάζονται στήριξη.
Στο τραπέζι βρίσκεται ήδη ο ορισμός των «σοβαρών κρίσεων» που θα πυροδοτούν την ενεργοποίηση: πέρα από κλιματικά σοκ, συζητείται ρητά και το ενδεχόμενο πολεμικών ή γεωπολιτικών αναταράξεων που προκαλούν έμμεση οικονομική ύφεση σε κράτη-μέλη (π.χ. σύγκρουση με τη Ρωσία). Ο μηχανισμός θα είναι διακριτός από το πρόγραμμα SAFE, το οποίο αφορά αμυντικές δαπάνες και δεν ανήκει στον κοινοτικό προϋπολογισμό.
Κομβικό στοιχείο είναι ότι δεν πρόκειται για μόνιμο ταμείο τύπου RRF, αλλά για «ομπρέλα» εντός του προϋπολογισμού: όταν επιβεβαιώνεται η ύπαρξη κρίσης, θα μπορεί να ανοίγει ένα προσωρινό χρηματοδοτικό παράθυρο, με κοινό δανεισμό και διοχέτευση προνομιακών δανείων στα επηρεαζόμενα κράτη. Τα κονδύλια θα κατευθύνονται σε επενδυτικές δράσεις, κατά το γνώριμο μοντέλο του RRF, αλλά η συνολική κλίμακα θα είναι σαφώς μικρότερη.
Παράλληλα, συζητείται να τίθενται όροι επιλεξιμότητας: χώρες που θα αιτούνται στήριξη θα πρέπει να επιδεικνύουν καλή δημοσιονομική διαχείριση, όπως προκύπτει από τις εξαμηνιαίες αξιολογήσεις. Έτσι, ο μηχανισμός στοχεύει να παρέχει «γρήγορη» ρευστότητα σε πραγματικές κρίσεις, χωρίς να αποδυναμώνει τα κίνητρα για δημοσιονομική πειθαρχία.
Εφόσον υιοθετηθεί, το σχήμα θα αποτελέσει τη «γέφυρα» της Ευρώπης για την επόμενη μέρα μετά το RRF, με εργαλείο χρηματοδότησης που ενεργοποιείται μόνο όταν χρειάζεται και αξιοποιεί την πιστοληπτική ισχύ της Ένωσης.