"Το κρυφτό" της Κεραμέως, και η "σύμβαση συνεργασίας" με την εταιρεία Cisco

της Ειρήνης Καρυδη

Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και προσωπικά η υπουργός, Νίκη Κεραμέως αρνούνται πεισματικά, να δώσουν στη δημοσιότητα τις συμβάσεις που διέπουν την εκτέλεση του έργου παροχής υπηρεσιών «εξ αποστάσεως εκπαίδευσης» ανάμεσα στο ελληνικό κράτος και τη Cisco, για τα σχολεία, τον εκπαιδευτικό κόσμο, τους μαθητές στα νηπιαγωγεία, τα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας, κυρίως αν όχι αποκλειστικά του δημοσίου.

Μετά τα απανωτά “άνοιξε-κλείσε τα σχολεία” και το “άναψε-σβήσε” την εξ αποστάσεως εκπαίδευση μέσω της υπηρεσίας Webex, έχουν δημιουργηθεί πολλά σκοτεινά και αδιευκρίνιστα σημεία. Ακόμα και ο τρόπος που μεθοδεύτηκε το άνοιγμα των σχολείων είναι ύποπτος και οι ευθύνες για τις μελλοντικές «υγειονομικές ανωμαλίες», θα είναι μεγάλες.

Για αυτό ακριβώς, επιβάλλεται να βγουν στην δημοσιότητα οι πραγματικοί λόγοι που ανοίγουν τα σχολεία με τους ίδιους απαράδεκτους όρους και με τις ίδιες κακές προϋποθέσεις που οδήγησαν την κυβέρνηση σε γενικό κλείσιμο, τον περασμένο Νοέμβρη.

Για να το θέσουμε ξεκάθαρα, πολλά δεν πάνε καλά με την τηλεκπαίδευση στην Ελλάδα, από το κόστος αγοράς εξοπλισμού για την κάθε οικογένεια έως τις ταχύτητες και τις τιμές σύνδεσης διαδικτύου που παρέχουν οι ιδιωτικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών.

Ακόμα, και τον ρατσιστικό αποκλεισμό των φτωχότερων παιδιών και των κοινωνικών ομάδων που μειονεκτούν στην κοινωνική και οικονομική ένταξη τους στο κομμάτι της τηλεκπαίδευσης.

Επομένως, είναι επιτακτική η ανάγκη να δοθούν, σήμερα κιόλας, στη δημοσιότητα οι συμβάσεις μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και Cisco προκειμένου να εξακριβωθούν:

Οι όροι εκτέλεσης της σύμβασης.
Η διάρκεια παροχής των ψηφιακών εργαλείων και υπηρεσιών. Και,
Το αν και κατά πόσο η πλατφόρμα «Webex Meetings» έχει παραχωρηθεί δωρεάν στο ελληνικό δημόσιο, και για πόσο χρονικό διάστημα.

Είναι ζήτημα δημοκρατίας, διαφάνειας και δημόσιας λογοδοσίας της κυρίας υπουργού που αφορά την υγεία των μαθητών, των γονέων τους και των εκπαιδευτικών.

Κανένας αξιωματούχος του ελληνικού κράτους δεν μπορεί να παίζει με τον διακόπτη της τηλεκπαίδευσης, τα κλειδιά των σχολικών τάξεων, τα νεύρα των γονιών, τις αντοχές των εκπαιδευτικών και την ψυχοσωματική και γνωσιακή εξέλιξη των παιδιών.

Διότι, έχουμε καταλήξει να είμαστε ένα κράτος που διοικείται χωρίς μία γνήσια και σταθερή κυβερνητική και διοικητική βούληση, η οποία αδυνατεί να προστατέψει την δημόσια υγεία μέσα και έξω από τα σχολεία.